Omgangszaak Frans en zijn kinderen: jeugdpsycholoog in hoger beroep berispt
‘Naïef’, noemt het Tuchtcollege de eigen overtuiging van de NIP jeugdpsycholoog dat zij deskundig genoeg was om het onderzoek en de rapportage in deze complexe omgangszaak uit te voeren. Dit terwijl zij geen enkele ervaring had met dit soort rapportages voor de rechtbank. Volgens het College had de psycholoog deze zware zaak nooit mogen aannemen. In ieder geval niet zonder supervisie of begeleiding door een ervaren adviseur. Daar kwam nog bij dat het haar ontbrak aan specifieke kennis van ouderverstoting, dat ze niet aan waarheidsvinding deed en had verzuimd zich in het dossier en de ingrijpende voorgeschiedenis te verdiepen. Toch ging ze aan de slag met de kinderen van Frans en… sloeg de plank finaal mis.
De klacht die Frans indiende bij de klachtencommissie van Juzt, de (jeugd)zorgaanbieder waar de psycholoog werkzaam is, werd weggewuifd. De commissie vond dat de psycholoog en de betrokken zorgmanager niets te verwijten viel. De directeur was het daarmee eens en wilde verder niet met ons praten. Het Tuchtcollege van het NIP legde de psycholoog in eerste instantie een waarschuwing op. Pas in hoger beroep oordeelde het Tuchtcollege dat de psycholoog inderdaad ernstig tekortgeschoten was en legde de maatregel van berisping op.
Ex hield kinderen opzettelijk weg bij hun vader
Er stond destijds veel op het spel. De rechtbank had Juzt opdracht gegeven voor een traject begeleide omgang tussen Frans en zijn twee kinderen. Voor hen was het de allerlaatste mogelijkheid om elkaar voor het eerst in acht jaar (onder begeleiding) te spreken. Al die jaren had de ex van Frans de kinderen opzettelijk bij hun vader weggehouden. Ze waren bijna achttien; de omgangsprocedure via de rechter zou dan stoppen.
Het doel van de rechtbank was dat er door Juzt een aantal begeleide gesprekken zouden worden georganiseerd. Uiteindelijk heeft er zelfs niet één gesprek plaatsgevonden, want nadat de jeugdpsycholoog haar ‘onderzoek’ had afgerond vond ze dat niet nodig. Terwijl het juist de bedoeling was dat er omgang zou komen, mede op advies van de Raad voor de Kinderbescherming. In het aan alle kanten rammelende eindrapport kwam de psycholoog tot de bizarre conclusie:
“…dat contact op dit moment niet wenselijk is. Het zou niets opleveren…”
Dit was in grote lijnen ook haar advies aan de meervoudige familiekamer in Breda. Die baseerde de eindbeslissing over Frans en zijn kinderen op dit ondermaatse onderzoek en de niet-onderbouwde conclusies van de psycholoog. Aan het bezwaar van vader Frans tegen het zeer gebrekkige eindrapport had de rechtbank, die overigens uit louter vrouwelijke rechters bestond, geen boodschap. Dat de Raad vond dat de kinderen door het onverantwoorde gedrag van hun moeder al jaren ernstig in hun ontwikkeling werden bedreigd en had geadviseerd tot contactherstel met hun vader, lapten deze rechters ook aan hun laars. Dat er geen enkele zinnige reden was waarom er geen contact zou kunnen zijn, behalve dat de ex-vrouw van Frans hem de kinderen niet gunde, was kennelijk bijzaak voor deze dames familierechters.
Zinnige reden voor afwijzing omgang door rechter ontbreekt
Na een procedure van bijna vijf jaar werd het omgangsverzoek van Frans afgewezen. Op basis van niets. Behalve dan dat de kinderen zelf hadden gezegd dat ze geen contact wilden met hun vader. Zo staat het in de beschikking. Dat vonden de familierechters reden genoeg. Dat dit typerend gedrag is bij ouderverstoting wilden ze niet weten. Ondanks de vele stukken die we daarover in de afgelopen jaren bij deze rechters hadden ingediend.
Ook de jeugdpsycholoog miste alle signalen van ouderverstoting. Daarnaast had ze geen oog voor de achtergronden en feiten in deze zaak en alles wat al vooraf was gegaan in de gerechtelijke procedure, zoals het onderzoek door de Raad. Ze ging haar eigen gang en vond dat alles vanuit de kinderen moest komen… In haar verweer tegen de klachten toont ze nauwelijks zelfinzicht en probeert ze de ‘schuld’ bij Frans te leggen. Ze zet hem neer als een sneue vader die al jaren op allerlei manieren contact probeert af te dwingen en maar niet wil begrijpen dat zijn kinderen gekozen hebben voor hun moeder. Volgens haar heeft Frans als vader de verkeerde intenties voor het contact, is hij niet werkelijk geïnteresseerd in zijn kinderen en handelt hij puur uit eigen belang.
Ervaren professional mist typische uitingen ouderverstoting
Deze uitspraken komen onmiskenbaar van de ex van Frans en zijn typerend voor de manipulerende ouder in situaties waar ouderverstoting speelt. De jeugdpsycholoog mist dit volledig en had niet in de gaten dat zij zich gaandeweg haar ‘onderzoek’ voor het karretje van de ex liet spannen en zo medestander werd van diens ouderverstotingspraktijken.
Hieruit blijkt maar weer dat ervaren professionals die geen specifieke kennis hebben van ouderverstoting de signalen simpelweg niet herkennen. Zelfs niet als het er duimendik bovenop ligt. Dat is zeer kwalijk, want de gevolgen voor de betrokken ouders en kinderen zijn ingrijpend en verstrekkend. Het Tuchtcollege legt niet voor niets een berisping op.
Samengevat wordt de psycholoog het volgende verweten:
- Ze heeft geen rekening gehouden met de voorgeschiedenis in deze zaak, zoals de oorzaak van de scheiding (vreemdgaan van de ex), de valse aangiften door de ex tegen Frans, de problematiek bij de kinderen (ouderverstoting) en de psychische problemen bij de ex (persoonlijkheidsproblematiek).
- Voorafgaand aan het onderzoek heeft ze geen kennis genomen van het dossier, waaronder het uitgebreide onderzoek van de Raad.
- Gelet op de ouderverstotingsproblematiek had de psycholoog iedere vorm van beïnvloeding moeten uitsluiten en de ex niet moeten toelaten bij het kennismakingsgesprek met de kinderen.
- De psycholoog is voorbij gegaan aan de opdracht van de rechtbank: de vraag was niet of er contact moest komen, maar hoe.
- De psycholoog heeft de signalen van ouderverstoting bij de kinderen tijdens het onderzoek niet herkend of niet willen (h)erkennen. Daardoor zijn verkeerde conclusies getrokken, die Frans en zijn kinderen hebben gedupeerd.
- Door de Raad en de rechtbank was al vastgesteld dat de kinderen in hun ontwikkeling ernstig werden bedreigd omdat er geen contact was met hun vader; de psycholoog heeft hier tijdens het onderzoek geen aandacht aan besteed.
- De psycholoog heeft de grenzen van de eigen deskundigheid niet bewaakt en was niet voldoende (vak)bekwaam voor het onderzoek en de rapportage in deze zware zaak. Op dit punt gaf de psycholoog tijdens de hoger beroep zitting blijk van een hoge mate van naïviteit. Het College is van oordeel dat zij er beter aan had gedaan de opdracht niet aan te nemen.
Familierecht houdt ziekmakend ouderschap in stand
In omgangszaken waar ouderverstoting speelt, is deze gang van zaken tekenend voor het familierecht Nederland. Een falend systeem dat op geen enkele manier de belangen van kinderen dient. Een systeem dat de belangrijke rol van beide ouders bij de opvoeding van minderjarige kinderen na een scheiding ineens miskent.
Familierechters én de (jeugd)hulpverlening zouden zich diep moeten schamen voor het gemak waarmee ze dag in dag uit meewerken aan het – vaak voor lange tijd – buitensluiten van één ouder. Dat ze meewerken aan ouderverstoting, een zeer zware vorm van emotionele kindermishandeling die kinderen voor de rest van hun leven ernstig beschadigt. Dat ze geen kaas hebben gegeten van de dynamiek en (psychische)problematiek bij hoog conflictscheidingen of vechtscheidingen. Dat ze onvoldoende zijn opgeleid en specifieke deskundigheid missen om ouderverstoting te herkennen en kinderen daadwerkelijk te helpen door het giftige en ziekmakende ouderschap te doorbreken. Pas dan kunnen de vele duizenden kinderen die per jaar slachtoffer worden van ouderverstoting, na een scheiding onbevangen en onbelast contact hebben met beide ouders. Er is nog een lange weg te gaan…
Wie leert hier van?
Ondanks dat de berisping van deze jeugdpsycholoog een erkenning is voor de misstanden waar verstoten ouders in het familierecht tegenaan lopen, komt het toch als mosterd na de maaltijd. Het kwaad is allang geschied. Voor Frans en al die andere ouders die door onkunde en arrogantie van de ‘professionals’ in de jeugdzorgketen hun kinderen al zijn kwijtgeraakt, komt deze uitspraak veel te laat. Wie gaat hier wel van leren?
In de zaak van Frans is de jeugdpsycholoog de derde professional die een tuchtrechtelijke berisping krijgt. Eerder werden de huisarts en een psycholoog/psychotherapeut berispt voor het afgeven van onjuiste (medische) verklaringen in de periode dat de ex van Frans de valse en leugenachtige aangiften tegen hem deed.
Het zijn ook moeders die dit wordt aangedaan. Al jaren voorbereid door de vader, met hulp van jeugdzorg. De echtscheiding door de moeder aangevraagd (dacht ze); van tevoren was alles al voorbereid. Meldingen bij de politie gedaan waarvan moeder niets wist, die wél bij bjz terecht kwamen, polissen verdonkeremaand waren, kinderen eerst bij de moeder geplaatst, toen was vader al beste vriendjes met de juffertjes bjz, na de OTS en de Deltaplannen, waarin niets, niets aan waarheidsvinding werd gedaan, werden de kinderen aan de vader toegewezen. Moeder was ‘emotioneel labiel, BPS’ – natuurlijk niet aangetoond. En nu: kinderen die t/m hun 11e jaar een liefdevolle band met hun moeder hadden, willen haar niet meer zien. Redenen? Kunnen ze niet geven. Alleen melden dat hun moeder hen een ‘kutleven’ heeft bezorgd. Geen contact willen ze meer. Ze zijn nergens te bereiken. Alle mediakanalen zijn afgeschermd. Verschrikkelijk hard en zwaar.
Ik ben voorstander tot onderzoek naar de politieke gekleurdheid van alle betrokken personen welke het beleid bepalen inzake het familierecht. Veel personen worden “voor hun leven” benoemd en drukken aldus zware stempels op hoe het systeem in Nederland dient te zijn en te werken.
Met een correcte afspiegeling qua politieke gekleurdheid kan een model gemaakt worden wat voor verstoten ouders en ouders welke de dupe zijn van het familierecht het meest logische stemadvies in maart bij de 2e kamerverkiezingen is.
De verkiezingsretoriek van partijen is een wassen neus, daar schiet niemand wat mee op. Wat telt zijn de personen welke voor langere tijd op posities zitten en achter de schermen met hun politieke gekleurdheid het familierecht vormgegeven hebben met alle gevolgen van dien.
In mijn optiek zijn dat voornamelijk mensen van de PvdA, CDA, D66, Groenlinks, VVD en andere langdurig zittende partijen alsmede religieuze partijen die enkel de vrouw de zorgrol toebedelen. De meest onlogische keuze is aldus een stem op die partijen. Rekenkundig bezien zou de beste kans op een spoedig betere familiewetgeving moeten komen van partijen welke niet van oudsher de macht bezitten
Aldus van PVV, SP, VNL, 50PLUS, FVD enz. tenzij de zittende kliek alsnog vòòr de 2e kamerverkiezingen komt met duidelijke wetgeving mbt betere familiewetgeving op basis van 50/50 man versus vrouw in de verzorging van kinderen en gaat handelen naar waarheid en feiten en ouderverstoting een plaats geeft.
Als je hardnekkig als familierecht zijnde vrouwen de verzorgingsrol in drukt vraag je er ook om dat het speelveld ongelijk is en blijft.
Het familierecht werkt belemmerend voor gelijke rechten. Iedereen behoort te weten dat als je gaat scheiden – ongeacht of je man of vrouw bent – je gewoon voor de helft je kinderen verzorgt. Als het familierecht dat hanteert (en aldus ophoudt met haar discriminatiepleging naar ras) zou er minder strijd zijn tussen gescheiden echtelieden en zou ook de werkende categorie eerlijker verdeeld zijn.
Het familierecht heeft veel meer op haar geweten dan enkel het uitlokken van conflicten bij scheiding. Zij draagt ook bij aan scheefgroei tussen man-vrouw qua werkgelegenheid en sociale contacten e.d.
Nog schrijnender wordt het als je beseft dat het fam.recht voornamelijk uit vrouwen bestaan…..en het aldus voornamelijk vrouwen zijn welke bewust de emancipatie van de vrouw blokkeren. Met het pamperen van vrouwen bij scheiding bewerkstelligen ze juist het tegenovergestelde: een vrouw die zich niet hoeft en kan ontwikkelen.
Echt bizar.
http://www.volkskrant.nl/economie/nergens-in-eu-werken-jonge-vrouwen-zo-veel-minder-dan-jonge-mannen-als-hier~a4455862/
Het lerende aspect bij de instanties en het familierecht laat nog op zich wachten. Ze zijn bewust handelingsonbekwaam. Handelingsverlegen wil ik het al helemaal niet meer noemen. Als wij, verstoten ouders, 4 woordjes (Kind verklaart tegen vader) van de vreselijke internet wereld van ouderverstoting verwijderd zijn, zijn zij dat ook!
Nog steeds oude leerboekjes van Ed Spruijt: ouderverstoting bestaat niet, wel vechtende ouders en het kind is gebaat met rust, dus als 1 ouder het contact onrustig vindt, dan heeft die het voor het zeggen. De uitwonende/ welwillende/ verstoten ouder krijgt te horen dat als hij/zij echt van het kind houdt, afstand neemt. Denk je dat ze op een bepaalde leeftijd zelf naar jou toe kunnen komen en jij het contact wil aanhalen, dan krijg je te horen dat je dat echt niet voor het kind wil, maar letterlijk dat je als vader de verkeerde intenties hebt voor het contact, is hij niet werkelijk geïnteresseerd in zijn kinderen en handelt hij puur uit eigen belang.
Ook dit kreeg mijn man voor zijn voeten: met de opmerking “als je echt van jouw zoon had gehouden, dan had je destijds ons advies niet opgevolgd” Bizar
Alle instanties, de Raad van Kinderbescherming, Veilig Thuis, Jeugdzorg, het Ministerie van V&J, Kind uit de Knel, BRAM, zelfs familierecht en de vFAS advocaten dwepen met het malafide rapport (Het Verdeelde Kind, 2002) van Ed Spruijt.Nog steeds is dat rapport het fundament van hun beleid. Alle bovengenoemde instanties weten dat de Koninklijke weg juist ouderverstoting in de hand werkt. Ze weten nu ook hoe dat rapportje tot stand is gekomen. Toch houden ze hier aan vast en schofferen ze hier niet alleen ouders en kinderen mee, maar ook internationale professoren.
Zie hier de kern van het probleem: ze weten het best, maar willen er niets mee, omdat niemand hun daartoe kan dwingen.
Mensen worden van minder gek. Afgelopen week weer 2 familiedrama’s. Waarbij de jeugdzorginstanties heel snel hun verantwoordelijke rol naast zich neerleggen en de moeders zogenaamd het slachtoffer zijn. Terwijl juist zij de grote veroorzaker waren van de wanhoop en radeloosheid van de vaders. Had de hulpverlening zich geconcentreerd op de verstoter, dan was dit allemaal niet gebeurd.
Ik heb enorm veel respect voor jullie volhardendheid. Het is bijna niet te doen! En sorry dat ik het zeg, maar je moet ook over een hoge intelligentie en mondigheid beschikken. Plus een sterke maag, geloof in jezelf. Heel veel ouders lopen stuk.
Hopelijk kunnen ze uit deze blog toch de moed halen om er iets van te vinden en de mensen aan te klagen, daar waar het kan. Want die instanties, die willen nog steeds niet veranderen.
Dan wordt het dus tijd dat ze een handje geholpen gaan worden want de praktijk wijst uit dat zij dat niet uit zichzelf wenselijk vinden. Dan wordt het tijd dat de jongere generatie (waar aldus ook de kinderen van personen welke het ondeugdelijk familierecht in stand houden) duidelijk te horen krijgt waar hun oudere generatie zich schuldig aan heeft gemaakt en hoe veel volstrekt onschuldige ouders zomaar zonder wil en dank hun kinderen nooit meer mochten zien en boosaardigen van geest de volledige zeggenschap kregen over breekbare kinderen.
Gevalletje kindermisbruik a la katholieke kerk hetgeen sterke gelijkenis vertoont of de “troostmeisjes” situatie. De vraag rijst hoe het mogelijk is dat er figuren belanden op essentiële posities (ook binnen het familierecht) welke volstrekt elke fatsoensnorm ontberen en het intelligentieniveau bedenkelijk laag hebben. Corrumpeert macht? Is dat een kerngegeven?
Als je weet dat “normale” ouders in alle staten zijn als er alleen al iets onbehoorlijks gezegd wordt over hun kind………. (zie b.v. http://m.telegraaf.nl/article/27524720/oma-sneijder-woest-om-beledigingen-xess-xava )……
dan ben je simpelweg een ontzettend stuk onbenul als je verwacht dat ouders welke zonder enige normale reden én ook nog eens onder dwang hun kinderen niet mogen zien of maar beperkt…. (en als dank ook nog even fors betalen)
dat die ouders dat zomaar slikken voor zoete koek.
Iedereen die verwacht dat ouders dat wel even zomaar slikken adviseer ik dringend psychologische hulp en een heropvoedingskamp. Sterker nog, ik vind dat de kinderen van dat soort personen onder toezicht moeten komen want hun ouders met zulke denkwijzen zijn een gevaar voor een ordentelijke en gemoedelijke samenleving.
Kinderen hebben beide ouders nodig en de natuur heeft daar miljoenen/miljarden jaren over gedaan dat te bedenken. Elke rechter die er anders over denkt voelt zich kennelijk belangrijker dan deze gehele wereld en de ontstaansgeschiedenis van de mens. Persoonlijk hecht ik meer belang aan de gehele wereldbol en haar geschiedenis dan aan de mening van een rechter welke mening volstrekt verwaarloosbaar is in het grote geheel van onze planeet.
Gemoedelijke dagen gewenst.
Prachtig verwoord Annemarie en ik sluit me ook zeker graag aan bij je complimenten voor Frans en Monique en hun stijlvolle, zeer bemoedigende en informatieve blog. Voor ons zijn zij tot grote steun. Met vriendelijke groeten, Ingeborg Steijlen
Monique en Frans.
Wat heb ik een respect voor jullie gevoel van rechtvaardigheid.
Ik weet wat jullie doormaken.
Mijn zoon is door hetzelfde diepe dal gegaan.
Hij ziet zijn kinderen ook nooit meer.
Tegen zo.’n ex en haar familie zou er goede rechtspraak moeten zijn . Jullie zijn een grote steun voor veel vaders die afgedankt zijn.. Veel vaders zien in jullie gevecht erkenning en begrip.
Voor kinderen is het traumatisch in hun verdere leven . Dat wordt flink onderschat door de zgn.deskundigen.
Ik heb persoonlijk ondervonden wat ouderverstoting in je jong volwassen leeftijd teweeg kan brengen .
Ik wens jou en Frans veel sterkte toe.
Jullie droevige verhaal heeft mij als moeder van een verstoten vader enorm geholpen .
Toen ik veroordeeld werd op mijn 71e via het strafrecht.Omdat ik voor mijn zoon opkwam..
De hele smerige praktijken die op mijn zoon losgelaten zijn .Werden genegeerd.
Wel werd ik veroordeeld voor een tweet waarin ik vond dat de ex van twijfelachtige reputatie is.En dat ik haar overspel openbaar gemaakt had.. Zelfs slachtofferhulp moest haar opvangen.
Ik werd beschuldigd van smaad laster en stalken.
Voorheen had ik een blanco strafblad..
Voor de echte slachtoffers zoals de kinderen en verstoten ouders en hun familie is er geen enkele hulp.
Het rechtsysteem deugt niet .Dat hebben jullie in jullie strijd overduidelijk aangetoond.
Heel hartelijk bedankt voor jullie steun.
Vooropgesteld dat Frans en Monique voor velen waardevol zijn door het allemaal te delen, waaruit velen weer kracht putten en steun.
Feit blijft dat velen uit de zorg/hulpverlening vreten uit een belastingruif en elkaar nutteloos in stand houden terwijl hun bijdragen nihil zouden kunnen zijn als recht gesproken zou worden naar waarheid en feiten.
Alles is herleidbaar naar ondeugdelijke familierechtspraak. Dat iemand je het leven zuur kan maken….en daarvoor bestraft dient te worden…..daar hebben en betalen we nou met z’n allen belasting voor. Maar dat geld wordt niet gespendeerd zoals het zou moeten.
Dat praten praten praten van de Rechterlijke macht moet maar eens afgelopen zijn. Men houdt ordentelijke Rechtspraak moedwillig tegen in mijn optiek ter meerdere glorie van zichzelf en een leger nutteloze en onnadenkende zichzelfbenoemde “hulpverleners”.
Deze flapdrollen welke veel op hun geweten hebben moeten maar eens persoonlijk aangesproken worden op hun barbaarse praktijken en natte vingerwerk. We betalen geen belasting voor een potje flauwekul immers. De bal aldoor maar afschuiven, doen alsof je neus bloed en elkaar de hand boven het hoofd houden is een kotsmisselijk iets wat niet hoort in onze samenleving vind ik.
Het is structureel ondeskundigheid bij elke vorm van ‘jeugdzorg’.
De gerichtheid op werkgelegenheid maakt dat ouders niet snel na hun scheiding bij de rechter (want dan is de scheiding bij de overheid bekend) specialistische voorlichting verkrijgen wat zij hun kinderen met signalen kunnen aandoen.
Bij omgangssabotage, een betere naam dan vechtscheiding (waar de voor het kindbelang vechtende ouder de schuld krijgt), hebben de kinderen al lang organisatorische en non-verbale signalen opgevangen over de gemiste andere ouder.
PAS, als oudervervreemdingssyndroom, wordt gretig niet erkend door heel de ‘jeugdzorg’, al bestaan de onderdelen uit dat syndroom uit pathogene gedragsstoornissen die vermeld staan in het handboek DSM, zoals loyaliteitsconflict, minderwaardigheidscomplex, depressie, schijngedrag, etc..
De jeugdzorg wenst het niet te herkennen. Zo blijft er werk. (Ook in de toekomst omdat er schade wordt opgelopen, dat later tot hulpvraag leidt, zo leren we ook uit de adoptiewetenschappen).
Op de sites van kinderbescherming.jimdo- en jeugdbescherming.jimdo.com staan veel artikelen met wetenschap en praktijk over wat een kind ervaart.
In een woord: schockerend! Gaat het hier over een NIP psycholoog of NEP psycholoog? Je zult als (vermeend) ‘hulpverleenster’ maar zo in de hoek worden gezet door het Tuchtcollege! Wat sneu moet dit zijn! Dat een organisatie als Juzt, die er zou moeten zijn voor onze kinderen, zo faalt. Je zou maar wonen in de regio waar Juzt kinderen zou moeten helpen. Ben naar de website gegaan en zie dat inmiddels de derde directeur aan de knoppen draait, ad interim wel te verstaan! Overigens noemen ze dat geen directeur maar Raad van Bestuur en hebben ze in de corporate brochure van Juzt de uitgangspunten van de hulpverlening beschreven. Kortom veel woorden maar geen daden. Zie ook de krantenkoppen begin december 2016 dat er zeer grote financiele problemen zijn. Appeltje-eitje zou je zeggen want binnen het bedrijfsleven zou de deur al jaren dicht zijn. Als je niet presteert heb je geen bestaansrecht! Burgemeester van Breda, help uw burgers en stop om geld te pompen in niet functionerende organisaties als Juzt, want niet alleen de kwaliteit is ver onder de maat maar ook het huishoudboekje niet op orde. Burgemeester Paul Depla wat gaat u hier aan doen? Sit and wait?
Maar hoe zit het nu met onze zorgaanbieder Juzt?
Monique, heeft de directie dan wel de klachtencommissie van deze club initiatief genomen het gesprek aan te gaan om te zien of er nog iets van te repareren? Ik neem aan dat ze de kinderen van Frans alsnog zullen benaderen om niet alleen excusus maar voornamelijk hulp aan te bieden? Volgens mij is het hiervoor nooit te laat.
Vreselijk voor jou Frans maar ook voor je kinderen
Ik heb bijna geen vertrouwen meer in de rechtsgang in Nederland.
Shockerend
Goed dat deze Tuchtcommissie hier nu oog voor heeft en psychologen, die de plank duidelijk misslaan door een gebrek aan kennis, hierop kritisch aanspreken en berispen. Helaas ook hier te laat voor betrokken kinderen en de door parental alienation geïsoleerde en gemanipuleerde kinderen en de sociaal buitengesolten ouders (familie). Laat het een waarschuwing zijn én tegelijk motivatie om zich in deze materie te verdiepen of te laten bijscholen, voor de beroepsgroepen die zich hiermee bezig houden. Een dergelijke berisping zou direct vergezeld moeten gaan van een verplichte bijscholing op dit gebied en een tijdelijke ontzegging van uitoefenen van beroep, net als ernstige wegmisbruikers, die een verplichte bijscholing krijgen opgelegd voordat ze hun rijbewijs weer terugkrijgen.
Ben het eens met je Erik dat aan een dergelijke berisping voorwaarden gekoppeld zouden moeten worden. Het College van Toezicht adviseert deze psycholoog slechts ‘ernstig in overweging te nemen zich te wenden tot externe supervisie of coaching om zich te bekwamen in de behandeling (en bijbehorende attitude) van dit soort onderzoeken en rapportages’. Dat is veel te vrijblijvend. We gaan dit het NIP zeker ter overweging geven!
Beste Frans en Monique, Voor jullie is het mosterd na de maaltijd. Dat is zo wreed. Het onrecht van een falende overheid en blinde kinderrechters treft duizenden kinderen in jarenlange ‘vechtscheidingen’. Zonder doorzetters zoals jullie zal het gebrek aan waarheidsvinding en de schade veroorzaakt door ‘jeugdbeschermers’ niet onder de aandacht van politici komen. De politiek zal zonder jullie inzet zeker niet tot de broodnodige verandering komen. Jullie zien “het belang van het kind”. Namens alle ouders en kinderen die levenslang slachtoffer zijn van dit systeem: BEDANKT! Rob en Inke
Ik word hier zo ziek van ik heb blij dat ik dit land binnenkort de rug toe keer ik kan het niet meer dat manipulatieve gedrag van advocaten psychologen en rechters het lijkt soms Noord Korea wel hier.
Of ik mijn zoon ooit zal zien, ik ga die strijd niet meer aan om mijzelf en het kind te beschermen.
Laatst vernam ik van een vader 56 jaar die een hartaanval kreeg en nu onder de grond ligt.
Laat onze overheid maar meer mensen kapot maken, ik ga weg bescherm mijn vermogen en ga ervan genieten,
Herkenbaar dit…ik stap ook naar het tuchtcollege binnenkort. Bureau Jeugdzorg is een aanfluiting en doen inderdaad niets met rapportages van uitvoerig onderzoek van Raad van Kinderbescherming. Zonder zich te verdiepen in de materie trekken ze een plan die de plank vaak finaal misslaat. Ze zouden hierin gecontroleerd moeten worden. Ze houden rechters en ouders compleet voor de gek.
Frans…sterkte!
Beste Frans en Monique, jullie hebben veel leed en strijd gekend en naar ik weet, nog en dat zal altijd zo blijven. Ook als jullie weer in contact komen met Frans en zijn kinderen. Het lange gemis van, in jullie geval, de vader met zijn kinderen, is nooit te helen. De mensen van het “recht”weten dat, maar ondanks dat wordt er op aangestuurd dat de moeder de kinderen krijgt. Zoals jaren geleden v.m. Koningin Beatrix al sprak tijdens een van haar kerstrede’s: De leugen regeert!
Zelf heb ik mijn kinderen nooit meer gezien, naast het feit dat ook in onze vechtscheiding de kinderen met de leugen opgroeiden, was daar ook het grote geld en een misdadige familie van moeders zijde in het spel. De kinderen anderhalf en drie jaar oud werden in de voorlopige voorzieningen aan mij toegewezen met een bezoekregeling van een weekeinde per maand bij de moeder. Een stortvloed aan geweldmisdaden was het gevolg, zo werden verschillende keren melkbussen van familie van mijn nieuwe relatie in een sloot leeg gekiept, bloementuinen vernield (boerderij) en vrachtwagens uit mijn toenmalige bedrijf geroofd, papieren vervalst en pogingen tot moord beraamd. Verder werd de kinderen (inmiddels 6-7 jaar geworden) herhaaldelijk voorgeschoteld dat opa hun papa wel op zou hangen of doodschieten, hetgeen ook is geprobeerd. Ons huis werd leeggeroofd tijdens vakantie en afluisterapparatuur werd onder de vloer en tussen de muren geplaatst om mijn zaken te dwarsbomen waardoor ik een contract met de US army van 2800 vrachtauto’s verloor. Het was een wonder dat de toenmalige Raad v. Kinderbescherming de rechtbank adviseerde om de kinderen aan ons (ik was inmiddels hertrouwd) toe te wijzen. De psychologen van de Raad rapporteerden dat de moeder een introverte vrouw was, afhankelijk van derden en niet in staat om kinderen op te voeden. Ook prof. Hoefnagels rapporteerde eensluidend. Kinderarts dr. Warnink uit Naarden besloot zijn rapport met de woorden: als de kinderen bij de moeder zullen worden geplaatst, zullen de kinderen sociaal ontsporen. Gezien de huidige gedragingen van mijn 2 dochters is dit inderdaad waar gebleken. Zij zijn afhankelijk en verslaafd aan geld, gedeeltelijk tijdens de scheidingsprocedure van de zakenrekening, uit de zak van niets vermoedende klanten en uit huis gestolen en later van anderen en tenslotte uit hun eigen familieleven en hun kinderen confronterend met een herhaling van gebeurtenissen.
Maar Monique, het is wel mijn eigen schuld, ik was voor het omstreden huwelijk gewaarschuwd door een Politiechef, een echte oude veldwachter genaamd Koedam uit Driebergen (R) Hij was jarenlang bevriend met mijn moeder (einde v/d oorlog samen jong en in het verzet) Hij ontbood mij in 1972 op het bureau en kneep mij gemeen in mijn schouder met de woorden; Ad, je moet niet met die meid gaan trouwen want zij is van kwaad bloed, zij is zaad van rollemannen (zigeuners) en haar vader heeft als S.S.er oorlogsmisdaden gepleegd en 4 jaar in de dodencel in Scheveningen gezeten. Tot verbijstering van velen heeft Wilhelmina alle ter dood veroordeelden na 4 jaar laten gaan. Trouw niet met die meid, zij maken je kapot omdat je niet met hun schurkenstreken mee zal gaan doen. Ik was eigenwijs, vertelde hem dat ik met mijn verloofde ging trouwen en niet met haar vader, noch met haar broer en dat zij anders was. Maar inderdaad destijds waren er nog dienaren van het recht die mensenkennis hadden en recht door zee waren, Alle lof voor deze diender die uiteindelijk zelf vanwege zijn rondborstige karakter in moeilijkheden kwam met de moderne en manipulerende topfunctionarissen die tegenwoordig de wet naar hun hand zetten en met eigen narcistische denkwijzen de burgers onderwerpen aan de meest onmenselijke beslissingen van hen die dwingende macht over ons burgers uitoefenen.
Zoals Joep van der Vliet (docent Universiteit Amsterdam) duidelijk maakt in zijn artikel “Recht en Macht” en de Rector van de Univ. Leiden bevestigd in zijn boek “Het Recht in de Ramsj (Prof Paul v/d Heijden) heeft de Nederlandse functionaris alle macht van een despoot, een dictator en is dit slechts te bestrijden door krachtige protestacties die niet zo erg lang meer op zich zullen laten wachten.
Monique, Frans en al die anderen die slachtoffer zijn van de narcistische arrogantie van een leger van overheids paladijnen die de macht hebben gegrepen over een dom volk wat ook nog het nadeel heeft van hard en profijtelijk werken en belasting betalen. Alleen al verdwijnt tussen 5 en 8 duizend euro per Nederlander per jaar in de zakken van de EU. omdat het referendum daarover niet in belang van de Regerende maffia is!
Veel sterkte!
Ad van Velsen
Het is een schande dat een vader zoveel werk moet verzetten om stem te krijgen. Al is de schade al gedaan.
Laat dit verhaal een voorbeeld zijn hoe het niet moet.
Laat elke professional binnen de eigen beroepsgrenzen van kennis, ervaring en kunde blijven. #ouderverstoting is ernstige problematiek en kindermishandeling.