Het afgelopen jaar is het aantal vechtscheidingen wéér toegenomen. Daarmee zijn er ook weer meer kinderen bijgekomen die na een scheiding geen contact hebben met een van hun ouders. Dat is erg genoeg. Maar veel erger is dat de maatschappij het normaal lijkt te zijn gaan vinden als een van de ouders na een scheiding uit het leven van een kind verdwijnt. Dat is niet normaal, sterker nog het is volstrekt abnormaal, maar we lijken het met zijn allen gewoon te accepteren.
Laatst las ik een blog waarin de schrijfster naar aanleiding van een televisieprogramma geschrokken vaststelt dat de maatschappij het blijkbaar heel gemakkelijk accepteert als een van de ouders na een scheiding volledig uit beeld raakt. Die ouder, in het televisieprogramma is het de vader, wordt in een vrij uitvoerig gesprek met een meisje van 12 jaar compleet genegeerd. Als zij zegt dat ze geen contact heeft met haar vader wordt er verder niet meer naar hem gevraagd. Dit terwijl in het gesprek alle leden van het gezin waar het meisje nu woont uitgebreid aan bod komen, zelfs de ex-vriend van de moeder van het meisje die inmiddels niet meer bij hen woont. De (zeer ervaren) interviewer doet dit zeer waarschijnlijk niet bewust; maar des te duidelijker laat dit voorbeeld zien hoe gemakkelijk we accepteren dat een van de ouders na een scheiding gewoonweg niet meer lijkt te bestaan.
Kinderen lijden in stilte
Uit het oog uit het hart, zo lijkt het. Maar dat is slechts schijn. Kinderen die door ouderverstoting geen contact meer hebben met een van hun ouders lijden ernstig, maar in stilte. Door de manipulatie en indoctrinatie van de ene ouder – vaak is het de ouder waar het kind na de scheiding woont of de meeste tijd verblijft – krijgt het kind een negatief beeld van de andere ouder opgedrongen. De ooit zo geliefde ouder kan ineens niets meer goed doen; alles wat deze ouder doet of zegt wordt in zijn/haar nadeel uitgelegd. Al het kwade komt uitsluitend de ene ouder toe, al het goede uitsluitend de andere.
Volgens het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) zijn het aantal scheidingen de afgelopen vijf jaar gestegen van 31.000 in 2009 naar 35.000 in 2014, waarvan een op de vijf uitliep op een vechtscheiding. Na de scheiding woont ruim 80 procent van de kinderen bij hun moeder. Een kwart van alle scheidingskinderen verliest uiteindelijk het contact met een van de ouders; in 90 procent van de gevallen is dat de vader, in 10 procent de moeder.
Bron: CBS en Vader Kennis Centrum
Gevangen in een web van leugens
Kinderen die dit overkomt, zitten compleet gevangen in een web van leugens en negatieve uitlatingen over de andere ouder. De manipulerende ouder beïnvloedt niet alleen het kind, maar de hele omgeving waaronder familie, vrienden en buren, maar ook leerkrachten, professionele hulpverleners, advocaten en zelfs rechters. Waarom? De kwaadwillende ouder wil de ex-partner beschadigen en probeert hem/haar te treffen waar die het meest kwetsbaar is: de kinderen! De ex-partner moet kost wat kost volledig uit het leven van de kinderen verdwijnen. Dat vooral de kinderen zelf hier zeer ernstig onder lijden lijkt op geen enkele manier tot de ‘manipulator’ door te (willen) dringen.
Kinderen kunnen zich hier niet tegen verdedigen. Ze zijn loyaal aan beide ouders, maar worden gedwongen te ‘kiezen’ voor de manipulerende ouder en keren zich uiteindelijk tegen de andere – eens zo geliefde – ouder. Kinderen gaan hier geestelijk aan kapot! Deskundigen zijn het er over eens dat ouderverstoting een ernstige vorm van geestelijke kindermishandeling is.
Zwartmakerij wordt voor waar aangenomen
Mensen in de directe omgeving van het kind hebben meestal geen idee wat er werkelijk gaande is. Van ouderverstoting hebben ze nog nooit gehoord, laat staan dat ze de signalen herkennen. Dat is ze niet kwalijk te nemen. Familie en vrienden van de manipulerende ouder gaan daardoor gemakkelijk mee in de negatieve en lasterlijke verhalen over andere ouder. Die komen zo op het eerste gezicht ook heel authentiek en geloofwaardig over. Want, zeg nou zelf, als een kind zelf geen contact meer wil met de eigen vader of moeder, ‘dan moet er wel echt iets vreselijk mis zijn met die ouder‘. Zo wordt er gedacht en vervolgens wordt het onderwerp maar liever gemeden, men wil zich er niet mee bemoeien en – kritische – vragen stellen is al helemaal not done.
Het kind staat alleen met alle pijn, ellende en verdriet over het missen van de andere ouder. Het kan nergens terecht met wat het werkelijk voelt en krijgt geen hulp. De manipulerende ouder weet de andere ouder uiteindelijk volledig buiten spel te zetten, want ook jeugdzorg, de kinderbescherming, professionele hulpverlening en zelfs de familierechter kijkt liever weg van dit inmiddels enorme maatschappelijke probleem. Deze ‘professionals’ schieten ernstig tekort en hen is heel veel te verwijten. Zij falen in het herkennen van de signalen, trappen met open ogen in de leugens van de kwaadwillende ouder, zijn partijdig en bevooroordeeld, kijken niet naar feiten en belonen de ‘foute’ ouder door de omgang met de andere – welwillende – ouder te ontzeggen! En dan laat ik de vreselijke tragedie van de ouder die dit overkomt en die door toedoen van het ‘systeem’ zijn/haar kind(eren) verliest, in dit blog nog buiten beschouwing.
Als er niet wordt ingegrepen – zoals nu te vaak het geval is – kan deze situatie jarenlang blijven bestaan. Zelfs totdat de – intussen zeer ernstig beschadigde – kinderen die dit overkomt zelf ver volwassen zijn.
Laat het jaar 2016 het jaar van bewustwording en verandering zijn; wegkijken van ouderverstoting is absoluut geen optie meer! Deze zeer dringende oproep is specifiek bedoeld voor alle professionals die werken met ouders en kinderen in scheidingssituaties. Zij kunnen en moeten nu het verschil gaan maken: ouderverstoting moet stoppen!
Wat kun je zelf doen?
Familie, vrienden, buren, leerkrachten, sporttrainers, muziekleraren et cetera die een vermoeden hebben van ouderverstoting ofwel van geestelijke kindermishandeling in hun omgeving kunnen wel degelijk wat doen. Zij kunnen en mogen niet meer wegkijken! Wees alert en sta open voor de signalen. Negeer die niet en kijk niet weg, want als je het gevoel hebt dat er ‘iets’ aan de hand is, klopt dat vaak ook. Kijk hier voor advies over wat je verder kunt doen.
Professionals zijn verplicht zich te houden aan de Meldcode huislijk geweld en kindermishandeling. Dreig je als ouder slachtoffer te worden van ouderverstoting of heb je het vermoeden van ouderverstoting bij een kind of ouder in jouw omgeving, maak betrokkenen dan attent op deze meldcode!
Naar meer informatie over ouderverstoting en het herkennen van de signalen.
Dit wat ik hier lees is gewoon allemaal letterlijk waar ik momenteel inzit. Met een 11 jarige dochter, met een lichte beperking. De scheiding is op dit moment gaande, door timing en de waanzin waarin ik mij bevind, is een juiste advocaat vinden niet gelukt.
Ik ben godzijdank alert geweest gedurende het tot op heden durende traject, en de bijbehorende lastercampagne. Met valse aangiftes. Ik zoek een advocaat, direct die dit voor mij in een vat giet!
Help.
Het is nu 6 maanden geleden dat ik mijn dochter van 11 heb kunnen knuffelen. Ik heb co-ouderschap om de week een hele week. Tijdens de wissel was er altijd wel iets(beschaafde uitspraak), en altijd in het bijzijn van onze dochter. Hoewel de liefde tussen ons kind en mij super was en duidelijk was dat zij het super naar haar zin heeft bij ons(ik woon samen, en ook gezien en bevestigd door anderen), kreeg ik na weer een waanzinnige week van lachen, kietelen, en bij het slapen gaan “Papa ik hou van jou, ik hou ook heel veel van jou schatje”, en net voor de wissel, “Papa en vriendin tot volgende week”, een brief thuis vlak voordat ze weer bij ons kwam, met daarin, “Papa ik ben ongelukkig bij jou, ik wil bij Mama blijven wonen”.
Onbegrip alom, boos, verdriet, machteloosheid, want mijn liefde voor mijn dochter zorgde ervoor dat ik geen onverantwoordelijk gedrag ging vertonen. Maar wat nu dan?
De nette weg bewandelen, steeds hogere lagen bewandelen om samen met mijn ex en een autoriteit aan tafel te komen. Pas na aangifte bij de politie(aan de deur van mijn ex had ik een officiële “nee jij krijgt je dochter niet mee” nodig) stapte Veilig Thuis bij en kwam er “drang” bij mijn ex voor een gesprek. Dat loopt nu nog steeds. Mijn grootste energie vreter van alle maanden en de 8 jaar ervoor, was dat ik het gedrag van mijn ex niet begreep als er gehandeld zou worden “in het belang van mijn dochter”. Sinds een week ben ik er dan achter. Alle uitspraken gedaan door mijn ex en de plotse gedrag-verandering van mijn dochter worden exact letterlijk uitgeschreven in allerlei onderzoekingen van ouderverstoting(PAS) De Vertaling van Gardner, zijn onderzoek is woord voor woord gelijk aan de uitspraken van mijn ex.
Er zijn wat tegenstanders omtrent het woord “Syndroom”, Ik ben geen specialist en wil mij ook niet zo als dusdanig benoemen na het lezen van de vele artikelen. Wel is er nu begrip, herkenning en bevestiging “ik ben niet gek, er is niks mis met mij”. Dat sterkt mij.
Echter is nu de vraag wat nu? Er is veel te doen omtrent de ervarings en opleidings bagage van de hulpverleners en rechters. Daar ik nog in het begin stadium zit kan ik daar nu nog niks over zeggen en slechts vertrouwen op de uitspraak van deze hulpverlener “heb vertrouwen”. Dat is uiteraard een erg zware opgave in mijn emotionele achtbaan tussen gevoel en rationeel denken.
Ik geloof zeker dat men en ook ik laat mij wel eens verleiden tot wanhopige gedachten en rare daden denken, echter ik geloof stellig dat dit niet de oplossing is. Ik spreek veel met mensen om mij heen, en als er 1 ding is wat er als raad tussen uit springt dan is het “laat je NIET verleiden, wees die stabiele te gekke vader voor jouw dochter zoals je altijd bent, voeten op de grond houden”. Ik geloof dat als je instaat bent dat uit te stralen naar je omgeving dan levert dat veel meer op als……
Het respect van mijn dochter en vriendin is het allerbelangrijkst, “mijn papa heeft altijd netjes en op de juiste manier voor mij gevochten, mijn man is altijd rustig en verstandig gebleven”.
En geloof mij, op die plek zit ik ook niet altijd.
Duim voor ons(mijn dochter, mijn vriendin, ikke en zelfs mijn ex), mijn ex is hoe dan ook de moeder van ons kind.
Hopelijk kunnen jullie hier iets mee.
Beste ‘vader’,
Ik heb in zelfde situatie gezeten met mijn kinderen. ‘Gezeten’…want er is gelukkig nu weer contact. Ik kan weinig advies geven, omdat ik alle instanties ingeschakeld heb die ik kon vinden en het uiteindelijk verbeterd is doordat mijn exman afscheid heeft genomen van relatie met manipulatieve vriendin.
Mijn oudste dochter is nu 15 en het hele gebeuren begon toen zij circa 11 was. Ik heb haar twee jaar niet gezien. Nu ik weer contact heb spreekt zij soms over die tijd. Ze vindt het vreselijk wat ze allemaal gezegd en gedaan heeft maar geeft aan dat ze niet anders kon.
Ik schrijf dit om aan te geven dat het kan veranderen, mede doordat kinderen zelf doorkrijgen hoe hun vader/moeder hen manipuleert. Je hebt echter een lange adem nodig. En blijf in contact met instanties, ook om later aan te geven dat je voor ze gevochten hebt. En…zorg voor afleiding en leuke dingen daarnaast, want je moet zelf ook door, ondanks je verdriet…
Groet, Anna
Is er een instantie waarmee je met dit soort problemen terrecht kan? Zelf zit ik ook in die situatie waarin ik mijn 2 dochters al 6 jaar niet heb gezien. Dit door mijn ex vrouw en haar ouders van gereformeerde afkomst. Hoeveel vernederingen ik al niet mee gemaakt heb is niet op 1A4 te beschrijven. Het is dat mijn logische verstand overheerst maar andere gedachtes schieten soms door mijn hoofd. En daar hoef ik niet gedetailleerd op in te gaan – zoals je zult begrijpen. Dit soort mensen met persoonlijkheid stoornissen gaan maar door en moeten wat mij betreft gestopt worden. Echter is de vraag hoe?
Mvg.
Waar de klok van laster luidt, is spoedig een gelovige gemeente bijeen. En daarmee is de toon gezet. Iedereen kan in zo’n gemeente terechtkomen. Mensen zijn nou eenmaal vaak oppervlakkige waarnemers, goedgelovig, snel van oordeel maar zeker ook hulpvaardig en met een grote wens om goed te doen. Zo richten we in onze onwetendheid en onbedoeld de verschrikkelijkste schade aan. Diegenen die alsnog gaan twijfelen hebben alle moed van de wereld nodig om op hun schreden terug te keren. Moed om hun eigen handelen eerlijk te bezien en moed om de hiermee onvermijdelijk gepaard gaande gevoelens van schaamte te kunnen hanteren. Toch geldt altijd: Beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald. Daar valt pas echt een hoop goeds mee te winnen, voor iedereen!
Zit zelf al 2jaar in een vechtscheiding, waarin mijn kinderen(19 en 15)bewust gemanipuleerd tegen mij op gezet zijn. Terwijl hij een verhouding heeft, mij het huis uit gepest en gezet,mij uit het bedrijf gezet,agressief werd in bijzijn van de kinderenen. Ben er achter dat mijn bijna ex-man psychopaat is dus ernstig geestesziek en gevaarlijk. Hij geruime tijd voordat ik het wist mijn kinderen heeft bewerkt en omgekocht en tegen mij opgezet.En kan hier dus niks maar dan ook niks aan veranderen,hoe erg en in en in triest voor ze. Volgende week is de meervoudige rechtszaak,omtrent de scheiding en hoop van ganse harte dat van de 3 rechters er op zijn minst 1 bij zit die zijn spel doorheeft. Zal ze daardoor niet terug hebben maar er ontstaat dan hopelijk rust zodat ze bij hun eigen gevoel gaan komen. Anders weet ik het ook niet meer.
Heel herkenbaar Esther, helaas. Ik help je hopen dat de rechters het doorzien. Jij (en je advocaat) zullen ze hiervan moeten overtuigen, want – anders dan je zou verwachten – de meeste familierechters hebben geen kaas gegeten van deze problematiek. Je bent totaal afhankelijk van wie je voor je hebt, maar heel af en toe zit er eentje tussen die het wel snapt. Hopelijk tref je die! Heel veel sterkte en houd je taai!
Op dit moment is mijn jongste stiefkind na veel bombarie naar zijn moeder vertrokken. Dit nadat ik en mijn partner hebben besloten om onze gezinnen samen te voegen. In de eerste instantie was hij dolenthousiast erover. Maar nu scheld hij zijn vader uit voor rotte vis. Na 4 jaar met mijn partner en de communicatie met zijn ex is mijn vermoeden groot dat het hier om ouder verstoting gaat. Wij en mijn partner zijn altijd de boeman. Ik lig er wakker van en mijn partner ook. Ik heb net de symptomen van ouderverstoting gelezen en de score is 100% Wat moet ik doen als bonus moeder? Dit is het tweede kind al die ze van vader weg wil drijven. De oudste is inmiddels terug maar het blijft als lopen op dun ijs. Wat moeten we doen?
Ouderonthechting meestal de vader gebeurt op grote schaal.
Instanties werken er aan mee.
Hulpverleners ,advocaten enz. werken mee om de extreme leugens aan nemelijk te maken ..
Kinderen worden er toe aangezet om vreselijke verklaringen te doen over hun vader/moeder.
Zelf heb ik geprobeerd de waarheid bekend te maken in een geval.
Het resultaat was vreselijke tegenwerking, manipulatie,dingen verdraaien.
Ik heb contakt gehad gezocht met wethouder , jeugdzorg,ombudsman,politie.
Eindresultaat was een strafblad wegens .. smaad , belaging, stalking.
De vader ziet zijn kinderen die inmiddels volwassen zijn nooit meer.
Ik ben voor eerlijkheid.
Maar willen helpen kan dus heel verkeerd uitpakken.
Dank voor jouw reactie Jetje; inderdaad voorzichtigheid geboden! Wat verschrikkelijk wat jou is overkomen; je wilt een misstand aan de orde stellen (ouderverstoting is een groot maatschappelijk probleem!)en in plaats van de agressor, in dit geval de moeder, aan te pakken wordt jij nota bene gestraft. Jouw verhaal bevestigt maar weer hoe de instanties compleet falen bij de aanpak van vechtscheidingen en ouderverstoting; in plaats van de problemen op te lossen en daders te straffen, laten ze de boel volledig escaleren. Met als gevolg dat duizenden scheidingskinderen uiteindelijk het contact met een van de ouders, vaak de vader, verliezen!
Gelukkig dat jullie het begrijpen wat ik bedoel.
Ik ( vrouw) vind het verschrikkelijk te moeten lezen dat dit zomaar mag iemand valselijk beschuldigen. Ik vind dat als er zo’n aangifte wordt gedaan er meteen als de tegenpartij dit ontkent er een leugentest aan te pas moet komen. Die testen worden toch als betrouwbaar beschouwd. Dit dient onmiddellijk te worden gedaan voordat er allerlei instanties aan te pas komen die het contact met de ouder onmiddellijk afkappen. Want als je eenmaal in die molen terechtkomt kom je er niet ze snel uit en de kinderen zijn hiermee altijd de dupe alsmede ook de ouder die valselijk beschuldigd wordt. Ik heb nu al 3 keer zo’n situatie van dichtbij meegemaakt waarbij een ouder valselijk wordt beschuldigd ( en alle drie de keren een man…en dan schaam ik me af en toe om vrouw te zijn, want vrouwen hoeven maar over sexueel misbruik te praten en bam vader mag kind (eren) niet meer zien. Daarom zeg ik meteen zo’n leugentest !!!!
Ik verbaasde mij er laatst ook over. Ik zelf zit in de situatie (moeder die verstoten is door dochter, dus voelsprieten staan misschien wel iets te snel uit), zaten de BZT show te kijken en een meisje ging uitvoerig haar moeder bedanken, want moeder had het zo zwaar gehad. Moeder was na de scheiding door vader achter gelaten, dochter zag vader niet. En hoe fout vader misschien ook was, de BZT show had zich hier eigenlijk niet mee in mogen laten. Dat vond ik zo’n misser op dat moment. Ze werkte hier (onbewust) zo mee aan verstoting.
Wij zijn opa en oma,en zijdelings betrokken bij vechtscheiding.waar ik mij nogal aan stoor is,dat zorg op afspraak komt, dan is alles wel naar uw gelederen.onze kleinzoons komen bij beide ouders,doch onze zoon is hertrouwd met een geestelijk zieke vrouw,volgens haar is zij belangrijker dan hun moeder,zij verteld de kinderen hoe een rotmoeder zij hebben,dit is absoluut niet waar,maar de kinderen,nu 11 en 14,hebben er heel veel last van.de oudste praat niet,is gelukkig in een dagboek gaan schrijven.wij maken ons over hun toekomst,vooral geestelijk,wel zorgen!
Beste opa en oma, Terecht hebben jullie (grote) zorgen om de situatie waarin jullie kleinkinderen zitten. Een ‘nieuw’ of ‘samengesteld gezin‘ na een scheiding, is sowieso niet gemakkelijk en vraagt veel van alle betrokkenen. Als grootouders sta je er wat verder vanaf en juist daarom kunnen zij een hele belangrijke rol spelen voor de kleinkinderen. Helaas is hier op internet niet zo heel veel over te vinden, meestal gaat het over opa’s en oma’s die hun kleinkinderen niet of beperkt zien na een scheiding. Dat is bij jullie gelukkig niet het geval. Jullie kleinkinderen zou je kunnen wijzen op de website van Villa Pineda; speciaal voor kinderen van gescheiden ouders. Heel veel sterkte!
Hi,
Ouderververtoting.
Het stappenplan,
Gestart is de moeder juni 2007, met verhalen binnen haar familie.
Misbruik-vermoeden ( achter de schermen) ( 15 jarige dochter werd bespeelt)
Politie werd ingezet nov.2007-> 2011 vrijspraak met schadevergoeding.
Omgangsregel is verstoord Raad van kinderbescherming consteerd, dochter nu 11 heeft rust nodig. Advies aan rechtbank, geen omgangsregel. Einde rechtsgang ( pauze) jaar 2012. volgens Dochter laat na 1 jaar weten. Niet meer te willen komen ( geeft aan, verdriet te hebben, stress/ ziek, pijn) bij zien van vader. ” Het moge duidelijk zijn mijn kind is geindoctrineerd” .
Kinderombudsman man geeft aan, u hebt geen kans, het systeem is zo gemaakt. Jeugdzorg geeft aan, wij kunnen u niet helpen. Ook bij mijn melding dat mijn dochter PAS heeft. Word ik verwezen naar veilig thuis. Ook hier antw. Wij kunnen niets voor u doen. Verwijs- vraag,dat het doden van, de moeder, mijn enige uitweg is?? Wordt beantwoord: wij melden dit bij de politie.
Politie is geweest. Waarschuwden en geven aan dat ik hulp moest zoeken.
En zo wordt men in het rond gestuurd. Mijn PTSS ( verkregen periode 2007-2011) doet zijn werk. Is alleen de vraag….. De laatste druppel die emmer doet overlopen…. En aan alles komt een eind…
Woede en planning is wat blijft……. Nu de uitvoering nog.
Het gemis is ramp; onrecht is moordend.
Heb alle organisaties benaderd.
Van kast naar de muur gestuurd geworden.
Mijn dochter is vakkundig ontvaderd.
Ook aangifte bij politie is zonder resultaat.
Het spijt me zo vreselijk voor u om dit te lezen. Mijn vriend gaat momenteel door een vergelijkbaar proces… zo in en in verdrietig! Kinderen ‘mogen’ blijkbaar zonder ingrijpen PAS oplopen in dit land…geïndoctrineerd door hun ouder ( meestal moeder!) die straffeloos haar gang kan gaan! . En Veilig Thuis en andere hulp/ zorgverleners en professionals doen niks! Willen het niet zien! Ook rechters en RvdK werken er door hun onkundig handelen aan mee…Ze willen het niet zien. Laten zich volledig inpakken door de zielige moeder die ondertussen de kinderen maar blijft opzetten tegen hun vader…hun doet geloven dat hij in niks deugd. En zij is zielig en de kinderen kiezen uit loyaliteit dan maar voor haar…. . Ondanks wetenschappelijk onderzoek dat PAS heeft aangetoond laten professionals dit gebeuren!. Ongelooflijk dat dit kan in dit land. Wie staat op en doet er iets aan. Welke persoon met invloed last zich gelden en werpt licht op dit veelvoorkomende verborgen leed! Ik ben zo verdrietig! Maar blijf hoop houden!