Na een scheiding komt het regelmatig voor dat de ene ex-partner de andere vals beschuldigt van huiselijk geweld of seksueel misbruik. In veel gevallen maken de beschuldigingen deel uit van een haatcampagne tegen de andere ouder. Die wordt neergezet als onveilig en gevaarlijk, wat als reden wordt opgevoerd om de omgang met de kinderen onmiddellijk te stoppen. Of de beschuldiging echt is of niet en of er misschien sprake is van ouderverstoting kan alleen gedegen onderzoek uitwijzen dat gericht is op waarheidsvinding. Juist daar laten jeugdbeschermers, politie en Openbaar Ministerie vaak grote steken vallen waardoor de ouder in kwestie zijn of haar kinderen – ten onrechte – niet meer te zien krijgt.
De ex-partner van Frans beschuldigde hem van mishandeling en verkrachting gedurende hun relatie van ruim twintig jaar. Dat deed ze pas nadat Frans de relatie had beëindigd omdat zij vreemdging. De kinderen woonden bij hem en zagen hun moeder bijna dagelijks, maar dat was kennelijk niet naar haar zin. De ex doet meerdere aangiftes bij de politie waar ze vertelt dat ze jarenlang door Frans werd vernederd, geschopt, geslagen en misbruikt. Uit vrees voor haar leven zou ze uiteindelijk zijn gevlucht. De kinderen moest ze noodgedwongen achtergelaten bij hun gewelddadige vader.
Het Magische Oog
De zedenrechercheurs twijfelen geen moment over het waarheidsgehalte van de schrijnende verhalen van de ex. Ze zijn zo overtuigd van hun eigen kennis en ervaring dat ze, zonder verder onderzoek te doen, zeker weten dat de aangiftes echt zijn. Frans wordt gearresteerd en de kinderen worden door de politie aan hun moeder overgedragen. Vanaf die dag wonen ze bij haar en Frans krijgt ze niet meer te zien.
Dat heilige geloof in het vermogen om de waarheid te zien zonder bewijsmateriaal of zelfs tegen het aanwezige bewijs in, blijkt typisch iets voor waarheidsvinders. Ton Derksen, auteur van Het O.M. in de fout, noemt deze speciale antenne het Magische Oog. Politiemensen, OM-ers en rechters hebben volgens Derksen de neiging om te denken dat ze aan het gedrag van een verdachte, getuige of (valse) aangeefster kunnen zien of die wel of niet de waarheid spreekt. Ze hoeven daar niet naar op zoek te gaan, ze zijn waarheidsziener.
De officier als bondgenoot van de verstoter
Officier van justitie Josien van Aken bij wie het dossier van Frans terecht komt nadat het ruim twee jaar ergens op het Openbaar Ministerie in een diepe lade lag, heeft ook zo’n Magisch Oog waarmee ze kan zien wie de waarheid spreekt. In plaats van met een frisse en objectieve blik het strafdossier te bestuderen, voert de officier verschillende gesprekjes met de ex en ziet vervolgens precies hoe het zit; Fabiana spreekt de waarheid en Frans is schuldig. Dat er in het strafdossier geen enkel bewijs te vinden is voor de doorzichtige leugens en de tegenstrijdige verhalen van de ex, maakt blijkbaar niet meer uit. Mogelijk heeft de officier het strafdossier zelfs nooit gelezen. Tijdens de vele ontmoetingen met de ex vertrouwt ze gewoon blindelings op haar vermeende zienersoog. Dat heeft haar nog nooit in de steek gelaten…
Vanaf dat moment behartigt de officier fanatiek de belangen van ‘haar’ slachtoffer. Ze spant samen met de ex van Frans en helpt om het contact tussen hem en de kinderen zo zwaar te frustreren dat hij geen deel meer kan uitmaken van hun leven. Daarvoor heeft de officier geen enkel argument. Ze baseert zich slechts op haar Magische Oog en handelt vanuit geloof, onderbuikgevoel, indruk, interpretaties, beleving en haar eigen fantasie. Later zal de officier zeggen dat ze er bewust voor koos om tijdens de zitting bij de meervoudige kamer een sfeerplaatje neer te zetten.
Ze leefde in een hel
Volgens de officier leefde Fabiana jarenlang in een ‘ware hel’ en was ze ‘gegijzeld in een nachtmerrie’. Frans wordt afgeschilderd als een monster dat het gezin terroriseerde. De officier verwijt hem dat hij zijn kinderen inzet in de strijd. Volgens haar verdient hij het niet om zelfs maar in hun buurt te komen. Ten eerste was er helemaal geen strijd en ten tweede had Frans op dat moment zijn kinderen al drie jaar niet gezien omdat zijn ex dat tegenhield. Met geen woord rept officier Josien van Aken over het vreemdgaan van de ex, haar spijt en de innige wens om het goed te maken met Frans.
Ondanks de even verwoede als verwerpelijke pogingen van de officier om Frans veroordeeld te krijgen en hem een langdurig contactverbod met zijn kinderen te laten opleggen, gaat de rechtbank daar niet in mee. Frans wordt vrijgesproken. De officier gaat niet in hoger beroep. ‘De zaak zou alleen maar verder gaan knellen,’ geeft ze later toe. Kennelijk was de officier toch minder overtuigd van zichzelf en haar Magische Oog, dan dat ze tijdens de zitting deed voorkomen.
Opgroeien zonder vader
Toch zijn de gevolgen inmiddels dramatisch, want de ex kreeg door de opeenstapeling van fouten bij politie en OM ruimschoots de tijd om de kinderen tegen Frans op te zetten. Door nalatigheid van het OM en een officier die zich liet misleiden door de manipulatieve praatjes van een wraakzuchtige en (psychisch) instabiele ex, is twee jonge kinderen hun vader afgenomen. Juist in de periode waarin hun identiteit wordt gevormd en ze beide ouders hard nodig hebben, moesten zij onnodig vaderloos opgroeien.
De ernstige gevolgen daarvan zijn al jaren zichtbaar. Dat Frans van het ene op het andere moment uit het leven van zijn kinderen verdween, was voor hen ronduit traumatisch. Sindsdien worstelen zij met allerlei problemen op sociaal, emotioneel en relationeel vlak.
Ouderverstoting gedijt bij onwetendheid
Ouderverstoting kan nooit volledig tot ontwikkeling komen zonder de ‘hulp en steun’ van zogenaamde bontgenoten of medestanders. De verstoter heeft een neus voor professionals die onwetend zijn van ouderverstoting en zich daardoor vrij eenvoudig voor hun karretje laten spannen. Nagelaten wordt om gedegen onderzoek te doen en te kijken wat er werkelijk speelt. Zonder het te beseffen werken deze professionals mee aan kindermishandeling. Officier van justitie Josien van Aken in dit blog is daar een goed voorbeeld van.
In mijn boek over ouderverstoting dat begin volgend jaar uitkomt ga ik uitgebreid in op valse beschuldigingen en de rol van medestanders in het vervreemdingsproces. Kijk hier voor meer informatie.
Naast de bekende pyromanen bij de brandweer kunnen we een nieuwe ouderverstoter aan de lijst toevoegen. De door de overheid met miljoenen gesponsorde
onafhankelijke cliëntondersteuners!
Pas op voor deze wolven in schaapskleren!!
Gedegen onderzoek? Waarom zouden ze? Hun loon wordt toch elke maand gestort. Onderzoeken of geen onderzoeken. Loon gewaarborgd.
En als het Openbaar Ministerie Zeeland-West-Brabant het zich nou een beetje aantrekt, een zelfreinigend vermogen, maar mooi dus niet. Persoonlijk ben ik zwaar belaagd door 3 officieren van justitie, die na een jaar de zaak seponeerden, daar ze wisten dat er niets lag en ik mij verheugde op het getuigenverhoor!
Een getuigenverhoor waar ik zeker de moeder/ex van mijn lief aan had willen onderwerpen en heel zeker ook de zoon van mijn lief…..
De vraag om een terugkoppelingsgesprek wordt afgewezen door de nieuwe hoofdofficier van justitie, Mr J.M Froberg, met redenen die kant noch wal raken.
Dat de ex van mijn lief een goede voorkeursbehandeling kreeg hoef ik dus niet te pikken. 2 artikel 12 procedures lopen nog en als wij dezelfde rode loper krijgen als die ex, dan verheug ik mij op de rehabilitatie die mijn lief en ik gaan krijgen.
Kortom; het is een zooitje bij het OM, waarbij dus individuen strepen door levens kunnen halen, zonder enige consequentie!
Stuur deze blog maar naar het Parket Generaal te Doen Haag. Daar ligt nu ook mijn klacht tegen het OM Zeeland-West-Brabant.
Het zijn beschadigde dametjes die uit een misplaatst loyaliteitsgevoel enorm veel schade aanrichten!
wow, zit jij ook in Breda met de corrupte justitie te kampen Annemarie? Ik heb daar al de meest vreselijke misstanden gezien en zelf meegemaakt. Zelfs tot Hof in Den Bosch. En daar moesten ze de 3 rechters verschonen, en nóg was het corrupt. Ex is advocate familierecht (en specialist in valse aangiften, al 15 jaar lang!) daar vanuit Breda, dus die heeft daar een heel actieve rol in!
Alles wat je schrijft herken ik 1 op 1 in mijn zaak. Schandalig en totaal incompetentie bij leger des Heils jeugd&gezinsbeschermers raad v d kinderbescherming SKJ gezinsvoogden rechters OM en politie die weigert een beschikking bezoek kinderen te handhaven etc etc. Als je ZEVEN jaar procedeert en je bent weer bij af!!! Wat rest je dan nog dan de publiciteit te zoeken om deze overheids criminaliteit aan de kaak te stellen.
Dank voor je reactie Emile. Het blijft dramatisch dat dit zoveel vaders (en steeds meer moeders) overkomt. Ik herken wat je zegt over de publiciteit zoeken. Mijn man Frans heeft dit ook gedaan om precies dezelfde reden. Gelukkig komt er steeds meer aandacht voor deze problematiek, maar of het werkelijk gaat doordringen bij degenen die het verschil kunnen maken…
Dit soort situaties doet me denken aan mevrouw Moon van Buuren die heer ex Emile Ratelband verhindert zijn kids te zien. Erg is ook dat ze een aantal trollen om zich heen heeft verzameld om haar – zeer ten onrechte – te steunen. Er is een forensisch rapport waarin dit duidelijk wordt gemaakt, maar vervolgens is er een rechter die dat naast zich neer legt…. Bizar. Waarom laat je dan zo een rapport opstellen? Zodat – als ze niet zeggen wat je mooi vindt – je dat ‘prettig’ naast je neer kunt leggen? Ik hoop dat die rechter als een dolle gewraakt wordt en beter nog, uit zijn ambt weggeramd. Wat een @#@@$@@@#@#### je snapt het wel….
Hi, Het plan van aanpak, door overheid, en zogenaamde hulporganisaties werkt. En blijft ook werken. Ik heb hetzelfde mogen ervaren. Van een dochter die naar vaders toe wil! Tot niet meer wil en boos is…. en volgens einde. Over een periode van 12 jaar. Aan waarheidsvinding wordt helemaaaal niet gedaan…… Simpel: de man het verdienmodel en moeder de opvoeder. Gevoel doet hier niet toe. Dat het kind op latere leeftijd problemen krijgt, is een nieuw verdienmodel. De wereld is Hypocriet. En de Nederlandse overheid is marktleider!
Niet alleen “onwetendheid” ( wat ik eigenlijk niet meer geloof na alle publicaties over ouderverstoting of oudervervreemding en de gevolgen daarvan voor kinderen,) of een liegende officier, maar ook kwaadaardige advocaten die dealtjes sluiten. En sluit ook de perverse prikkel bij Jeugdzorg niet uit…
Ik kijk uit naar je boek. Wil het graag kopen.
Zo knap hoe jij de waarheid over complexe scheidingen en het hele leugenachtige verdienmodel daaromheen in kaart brengt.
Grote waardering voor al het werk wat je verricht op dit gebied..Veel professionals en ouders kunnen van jullie vreselijke verhaal leren.
Ook voor mij persoonlijk was je een grote steun.
Toen mijn zoon een soortgelijk verhaal als Frans moest doorstaan.
Sterkte met het voltooien van het boek.
Ik kijk er naar uit. Liefs Janny
Dank je wel (weer) voor je hartelijke woorden Janny. Dat doet ons zo veel goed! Ik ken het verhaal van jou (en je zoon) en weet dat er een ‘kleine’ doorbraak is. Daar ben ik heel blij om. Leuk dat je uitkijkt naar mijn boek! Ik schrijf nog even naarstig door ;)) Veel liefs, ook van Frans!
Hallo Monique en Frans,
Jullie zeer schrijnende verhaal is mij bekend. Wat algemeen opvalt zijn de zeer eenzijdige campagnes van de overheid, die mannen steevast als agressief en ‘daders’ neerzet. Het soort valse beschuldigingen zoals jij die beschrijft, het niet nakomen van (gerechtelijk vastgestelde) omgangsregelingen, niet overleggen/informeren, het onttrekken aan ouderlijk gezag is nog nooit onderwerp geweest van een campagne en wordt nooit als ‘agressie’ geduid. Sterker nog in berichtgeving voor dat er gerechtelijke uitspraken zijn wordt er standaard gesproken over de dader(s) en slachtoffer(s) in plaats van verdachte en aangever.Eén en ander lijkt mijns inziens op sekse-discrininatie. Gelukkig dat mannen zich daartegen te weer stellen.
Dank voor je reactie Sipke. Helemaal eens met jouw vaststelling. De vooroordelen en stereotypen over mannen/vaders en vrouwen/moeders zit nog altijd diepgeworteld in de Nederlandse samenleving. Dat blijkt wel. Nog erger vind ik dat er duidelijk niet geleerd wordt. Gek genoeg is het gebruik van de termen verdachte en aangever (m/v), voor de gerechtelijke uitspraak, een tijd terug weer teruggedraaid naar dader en slachtoffer. Terug naar af, zeg maar…
Helemaal eens hoor Elisabeth, er speelt bij ouderverstoting veel meer dan alleen ‘onwetendheid’. Alleen in dit blog heb ik dat aspect eruit gelicht. Dank in ieder geval voor je reactie.