Foto: npo.nl
Struikelend over haar woorden en half snikkend doet ze haar verhaal. Ruim twintig jaar zou ze door haar man zijn mishandeld en vernederd. De afgelopen tijd is het helemaal geëscaleerd en werd ze bijna dagelijks door hem geschopt en geslagen, tegen haar hoofd gestompt, uitgescholden en gekleineerd.
Ze moest zich naakt in allerlei posities door hem laten filmen en fotograferen. Haar slaapplaats was in het ketelhok, de garage of de kelder. Hij perste haar af en bedreigde haar met de dood. Een paar dagen geleden is ze in paniek gevlucht en woont nu bij haar moeder. De kinderen moest ze noodgedwongen achterlaten bij deze brut. Die lopen volgens de vrouw ook ernstig gevaar en moeten daar zo snel mogelijk weg!
Zonder een vraag te stellen noteert de verbalisant van politie de nogal bizarre beschuldigingen van de vrouw. Als ze niet lang daarna terugkomt voor een volgende aangifte, zijn haar verhalen nog veel schrijnender. De mishandelingen veroorzaakten volgens de vrouw regelmatig blauwe plekken en ernstige zichtbare verwondingen. Toch ging ze al die jaren niet een keer naar een dokter en kan ze niemand noemen die ze in vertrouwen nam of haar verwondingen heeft gezien. Gaandeweg hun relatie zou haar man zich op seksueel gebied ook steeds extremer zijn gaan gedragen. Uit angst voor nieuwe mishandelingen ging ze daar tegen haar zin in mee. De laatste jaren zou hij haar zelfs regelmatig hebben verkracht.
Ze hoopt dat het weer goed komt
De afgelopen maanden draaide haar man volgens de vrouw volledig door. Ze werd dagelijks vreselijk mishandeld, vernederd en bedreigd. Op seksueel gebied dwong hij haar tot van alles wat ze niet wilde. Toch houdt haar dat niet tegen om een weekje met hem op ‘goedmaakvakantie’ te gaan, want – legt de vrouw de politie uit – ‘… ze hoopte dat alles weer goed zou komen’.
De vakantie was een hel want het misbruik en de mishandelingen gingen gewoon door: de vrouw zou onder de blauwe plekken hebben gezeten. Niet lang na de helse vakantie moet ze vluchten omdat ze bij deze man haar leven niet meer zeker is. De vrouw zegt doodsbang voor haar ex te zijn. Ze mijdt ieder contact met hem en alleen onder escorte van haar ouders durft ze naar zijn huis waar ook de kinderen wonen.
Liegen en vreemdgaan
Opmerkelijk is dat de vrouw ook bij de politie verklaart dat ze in diezelfde periode wel ‘gezellig’ met hem en de kinderen meegaat naar een buurt BBQ. Dit keer niet onder begeleiding van haar ouders! Ook verblijft ze met de dochter in zijn huis als hij met hun zoontje op schoolkamp is, ze gaan samen naar ouderavonden op school en verjaardagen worden met het voltallige gezin gevierd.
Weer stelt de politie geen enkele vraag. Ook niet als de vrouw na alle ernstige beschuldigingen van misbruik bekent dat ze kort geleden een intieme relatie had met een andere man. Ze had seksuele tekortkomingen verduidelijkt ze aan de politie. Onlangs is haar man achter die relatie gekomen…
Tegen hem zei de vrouw weleens dat ze met een vriendin naar de film ging. In werkelijkheid ging ze, terwijl haar man thuis de kinderen naar bed bracht, met haar minnaar naar een goedkoop hotelletje om seks te hebben. Zo bang was de vrouw nou kennelijk ook weer niet! Nu hadden bij de politie echt alle alarmbellen af moeten gaan.
Rechercheurs missen signalen valse aangifte
Het is al te laat, de politie is terechtgekomen in een tunnelvisie en neemt kritiekloos alles wat de vrouw zegt voor waar aan. Haar man is schuldig dat staat wel vast. Zonder enig onderzoek te doen ‘weten’ ze dat gewoon; hij is de dader en moet zo snel mogelijk worden opgepakt! Alle signalen van een mogelijk valse aangifte hebben de ervaren zedenrechercheurs volledig gemist.
Dit is geen uitzondering, zo blijkt uit een recent artikel in de Volkskrant: ‘Rechercheurs niet goed in onderscheid echte en valse zedenaangifte’. De politie denkt veel kennis te hebben, maar in de praktijk doen ze het niet beter dan leken, dat wijst onderzoek uit. ‘Het beoordelen van een zedenaangifte is nattevingerwerk’ zegt onderzoeker André De Zutter van de universiteit Maastricht, ‘Je kunt net zo goed een muntje opgooien’.
Heel verontrustend! Zeker omdat het artikel duidelijk maakt dat er in tien jaar tijd niets is veranderd. De vrouw in het verhaal hierboven is de ex van Frans en dit speelt eind 2005. Ze stapt met haar valse beschuldigingen naar de politie pas nadat Frans de relatie heeft beëindigd omdat hij erachter was gekomen dat zij vreemd ging. Met het doel zich de kinderen toe te eigenen, die na de scheiding bij Frans wonen, doet de ex meerdere valse aangiften die steeds in ernst toenemen. Eerst beschuldigt ze Frans ‘alleen’ van jarenlange mishandeling, in de volgende aangifte komt daar ineens seksueel misbruik bij en uiteindelijk beweert ze de laatste jaren regelmatig door hem te zijn verkracht.
“Wij geloven wat het slachtoffer vertelt”
Foto: hi-re.nl
De politie was volkomen blind voor de omstandigheden waaronder de ex aangifte deed (de scheiding en de kinderen), de tegenstrijdigheden en andere tekenen in haar verklaringen die er duidelijk op wezen dat haar beschuldigingen wel eens leugens en verzinsels konden zijn. De rechercheurs vinden zelf dat ze het goed gedaan hebben. De chef van de zedenafdeling waar de aangiften van de ex destijds werden behandeld: ‘Wij gaan ervan uit dat wat het slachtoffer vertelt, waar is.’ en ‘Ik heb geen moment gedacht dat het een valse aangifte was.’
Hoe fout ze zaten en welke rampzalige gevolgen dit had, is bekend (of kun je hier lezen). Frans wordt gearresteerd en zit een paar weken in de gevangenis. De kinderen gingen ‘automatisch’ naar de ex. Daar kregen ze zo jong als ze waren (7 en 9 jaar oud) alleen maar leugens en negatieve verhalen over hun vader te horen. De ex laat de kinderen geloven dat ze bij haar het beste af zijn, hun vader hebben ze volgens haar nu niet meer nodig. Frans kreeg zijn kinderen nooit meer te zien.
Missie geslaagd! Dankzij de toegewijde ‘hulp’ van de politie heeft de ex de kinderen en is het leven van Frans verwoest. Het maakt nauwelijks uit dat hij gemotiveerd is vrijgesproken, dat politie en Openbaar Ministerie hebben toegegeven dat ze vreselijk hebben geblunderd in deze zaak en dat is aangetoond dat de aangiften door de ex ontegenzeggelijk vals waren. De gevolgen van haar valse aangiften blijven Frans tot op de dag van vandaag achtervolgen. Zijn kinderen moet hij al jaren missen en door zijn veelbelovende internationale carrière is een dikke streep gehaald.
Meeste aangiften rond echtscheiding zijn vals
We zijn meer dan tien jaar verder, maar terug bij af. Het is onbegrijpelijk dat de politie een valse zedenaangifte anno 2016 nog steeds niet kan onderscheiden van een echte. Al in 2002 stond er een artikel in de Volkskrant met de hoopvolle titel: ‘Misbruik wordt niet meer steevast geloofd’. Er zou een kentering gaande zijn waarbij door politie en Justitie wordt onderkend dat aangiften ook vals kunnen zijn. De meeste onterechte aangiften gaan om beschuldigingen rond een echtscheiding. Zedenrechercheurs zouden worden getraind om alert te zijn op kenmerken van valse aangiften.
Daar is niet veel van terecht gekomen. Zorgelijk, want in een scheidingsstrijd is een valse aangifte een machtig wapen om de ex-partner te treffen. Nu het aantal vechtscheidingen toeneemt, ligt het voor de hand dat hetzelfde gebeurt met het aantal valse aangiften.
Het wordt tijd dat de politie haar verantwoordelijkheid neemt en zorgt dat ze goed is opgeleid om een valse aangifte van een echte te onderscheiden. Zeker wanneer een zedenaangifte wordt gedaan rond een scheiding zouden rechercheurs zeer alert moeten zijn. Het vroegtijdig herkennen van valse aangiften bespaart niet alleen politie en Justitie veel tijd en geld, maar voorkomt vooral levenslange ellende bij de onterecht beschuldigde.
Het zou van veel wijsheid getuigen als de politie over de eigen schaduw heen zou springen en deze ervaringsdeskundigen zou betrekken bij het leerproces. Ik ken er wel een paar die daartoe graag bereid zijn!
Kijk hier voor meer informatie en kenmerken van valse aangiften.
Pfff zit midden in deze nachtmerrie!
Ik zit sinds april 2019 ook midden in deze grootste nachtmerrie, als ik je ergens kan ondersteunen laat iets weten. Groetjes
In 2011 deed mijn ex strategisch aangifte. Ik zou onze zoon (van 2 jaar) verkrachten en kinderporno produceren en verspreiden op internet. Mijn kind net niet kwijt geraakt maar wel tonnen schade om dit te voorkomen. Valse aangiftes door moeders… het zijn altijd “zorgen”. In 2015 deed ze het doodleuk nog een keer, maar mijn zoon is oud genoeg geworden om te vertellen dat zijn moeder de verhalen uit haar duim zuigt. En wat zegt de kinderrechter? De waarheid ligt in het midden en een kind moet en zal zijn moeder minimaal 50% van de tijd zien, want waar er twee vechten hebben er twee schuld. Op naar de derde valse incestaangifte. Bedankt familierechters van Den Haag!
Familierechters (doorgaans vrouwen) voelen zich beschermd en denken alles te kunnen maken, inclusief het nodeloos kapot maken van jouw leven en het vergoeilijken van moeders misdragingen (zeg maar gerust pogingen tot doodslag want gevolgen van valse aangiften zijn ernorm).
In mijn optiek zijn deze familierechters ook in privé aansprakelijk en dienen zij ook in privé aangepakt te moeten worden. Er is een plukze wet voor criminelen maar wat deze familierechters op hun kerfstok hebben rechtvaardigt eeuwige opsluiting onder in de kerker. Schaamteloos hoe zij handelen. Dit moet stoppen.
Het is verschrikkelijk wat er allemaal gebeurd
Het wordt tijd dat de figuren die valse aangifte.’s doen serieus gestraft worden.
Inplaats van gepamperd worden door slachtofferhulp.
Zoveel onrecht moet niet kunnen .
Ouderonthechting is een levenslang drama voor kinderen .
Vroeg of laat krijgt men daar vreselijke psychische problemen van .
Laat mensen die het meemaakten aan het woord. Leer er van !!
Ongelofelijk om iemand waar je toch ooit mee verder bent gegaan,
Die waar je een leven mee hebt gehad, kort of lang maakt niet uit!
Ongelofelijk dat zoiets niet verder wordt uitgezocht!
Het overkomt mannen en vrouwen,
Mensen waar is jullie normale verstand in zulke situaties!
Want ,..laten wij met z,n allen eerlijk wezen!..
Een normaal denkend mens verzint zoiets echt niet!
Ik ben van mening dat de Staat schuldig is. Reeds decennialang worden vaders rechten doelbewust achtergesteld, plegen Rechters discriminatie hetgeen op basis van artikel 1 van de grondwet verboden is (verbod discriminatie geslacht), en is de politie volstrekt onkundig alsmede de zogenaamde vrouwelijke hulpverleners. Ze bakken er allemaal geen taart van.
Een gezamenlijk proefproces tegen de Staat en gezamenlijke processen bij het Europees Hof voor de Rechten van de Mens zou ik graag willen zien. De Staat dient alle schade welke zij heeft aangericht aan vaders te vergoeden. Je kunt als Staat en Rechters niet onbestraft levens blijven vernietigen van vaders en kinderen omdat je moedwillig moeders de hand boven het hoofd wilt houden, hoe valselijk vele moeders ook opereren tegen hun mannelijke ex partner. Als je onterecht vastzit kun je vergoeding krijgen. Als de Staat en Rechters onterecht je halve leven in puin schieten, je inkomen verkwanselen, je kinderen vernaggelen, iedereen om je heen je met de nek aankijkt omdat je “schuldig” zou zijn………dat hoort allemaal vergoed te worden door de Staat. Zij zijn debet aan het aanstellen van onkundigen en het aanstellen van Rechters welke valselijk opereren en hun eigen interpretatie van wet nastreven via hun eigen gemaakte jurisprudentie.
Een groot proces tegen de Staat en Rechters, daar heb ik veel voor over. Het is te zot voor woorden dat ze er al decennialang mee weg komen hetgeen enkel mogelijk is door misbruik te maken van hun machtspositie. Enkel daarom zouden er enkele Rechters al direct uit hun functies ontheven moeten worden in mijn optiek.
Hoewel ik (nog!?!) niet in een situatie zit zoals hier vele malen schrijnend te lezen is, (h)erken ik veel uit mijn eigen situatie, beginnend met de fase voorafgaand aan een voorlopige voorziening nu bijna 4 jaar geleden. Hetgeen Ger hier stelt raakt volgens mij inderdaad een groot deel van de kern van de problematiek, meestal richting vaders, maar ook soms richting moeders, en ik sluit me er dan ook volledig bij aan. Waarheidsvinding ontbreekt in het familierecht. Mij is er inmiddels ook veel aan gelegen een vernoemd proefproces aan te spannen. Ik heb me de afgelopen jaren al behoorlijk moeten verdiepen in de materie, ingegeven door mijn eigen drama, en zie dat, alles omvattend, de organisatiegraad voor een dergelijke collectieve rechtsgang omhoog moet. Tegelijkertijd zie ik ook via de diverse kanalen dat het inmiddels om zoveel individuele gevallen gaat dat het mij haalbaar lijkt om dit te gaan bewerkstelligen. Wellicht dat via dit platform, complimenten aan de makers, er een start of richting aan gegeven kan worden.
Dat Frans niet de enige is die dit overkomt is geen pleister op de wond. Het maakt het des te schrijnender.
Ex kan niet onthechten, kan niet verwerken dat zij het eigenhandig helemaal heeft verpest en zoekt de bliksemafleider; de politie/ rechtsgang.
Ik durf te stellen dat dit zeker 80% van alle ouders overkomt die in een scheiding zitten waarbij 1 ouder kampt met een vorm van psychopathie (denk aan Narcisme, borderline, bi-polair, depressie, Munchausen by proxy).
Ik heb ronduit medelijden met al die vaders die jonge kinderen hebben, jonge kinderen die niet weten dat ze worden gebruikt tegen hun vader.
Via de facebookpagina (h)erken ouderverstoting kom je in contact met lotgenoten en vindt je goede tips hoe met deze valse beschuldigingen om te gaan. Want je zit in een waar Kafka verhaal! En hier ‘ongeschonden’ uitkomen kan niet zo lang de politie niet kritisch wil kijken naar hun eigen rol en houding.
Door dit soort valse aangiften worden de ‘echte’ aangiften niet onderkend en worden werkelijk bedreigende/ foute situaties niet gezien, laat staan dat er handelend tegen wordt opgetreden. Darvoor kunnen wij al die ‘foute’ ouders bedanken. Wellicht interessant zelf ook kritisch in het verhaal te gaan staan, in plaats van mee te huilen als een goede vriendin! Al die jaren geen blauwe plek gezien? Nu wel meehuilen met die aangifte?! Wat zegt dat van jou?
Waarheid daar gaat het om .
Waarom als er zoveel aanwijzingen zijn geen waarheidsvinding doen vraag ik mij af.
Zoveel mannen worden slachtoffer van deze ” zielige overspeligemishandelde vrouwtjes “
Dit soort vrouw beseft zich niet dat dit haar eigen straf zal zijn eens in haar leven….en de kinderen zullen zich wreken. Wat ze gewonnen heeft? Hetzelfde lot als een soldaat…een leven met duivels in je hoofd, door haar zelf gemaakt. Karma moet je niet uitdagen….geloof me. Fouten worden bestraft op gruwelijke wijze. Nu voelt ze zich heel wat, maar wacht maar af……dit loopt voor 1 iemand goed af en dat zal voor vader zijn. Het leven is soms eerlijker als je in eerste instantie zal verwachten.