Categoriearchief: Valse aangiften

Misleidende emoties

Geplaatst op door
13
Facebooktwitterlinkedinmail
Photo by M.T ElGassier on Unsplash

De ouder die na een scheiding categorisch de omgang dwarsboomt, is niet zomaar een wraakzuchtige ex. Meestal zit het dieper en is er sprake van een psychische problematiek. Deze ouder kan niet omgaan met de pijnlijke emoties die horen bij het beëindigen van een relatie. Om het gekwetste ego te compenseren en het grandioze zelfbeeld in stand te houden wordt alle schuld voor de relatiebreuk bij de ex-partner gelegd. Die kan plotseling niets meer goed doen, niet als mens en al helemaal niet als ouder. Heel geraffineerd wordt hij of zij uit het leven van de kinderen gewerkt, waarbij valse beschuldigingen niet worden geschuwd.

Zij had vreselijk veel spijt en had er alles voor over om het goed te maken. Hij wilde niet verder met een vrouw die vreemdging en zette een punt achter de relatie. De kinderen bleven bij hem wonen en zagen hun moeder bijna dagelijks. Maar zij wilde de kinderen en achter zijn rug vertelde ze aan vrienden en kennissen het ‘ware’ verhaal achter de scheiding. Ze zou in doodsangst zijn gevlucht uit een beklemmende relatie waarin hij haar kleineerde, domineerde en sloeg. De kinderen moest ze noodgedwongen bij hem achterlaten en ze vreesde voor hun leven.

Lees verder →

De zaak van Frans in Zembla

Geplaatst op door
3
Facebooktwitterlinkedinmail

‘Officieren van justitie in de fout’

HIER KUN JE DE UITZENDING TERUGKIJKEN

Het Openbaar Ministerie heeft een belangrijke taak in de maatschappij: het brengt verdachten van strafbare feiten voor de rechter. Maar als het Openbaar Ministerie zélf fouten maakt, kan dat grote gevolgen hebben, want mensen kunnen onschuldig vast komen te zitten. Kan het Openbaar Ministerie ongestraft de regels overtreden? Ingewijden maken zich zorgen en zien een lacune in het toezicht.

Kijk hier voor meer informatie over de uitzending van ZEMBLA van 7 november 2019 over ‘Officieren van justitie in de fout’

De officier loog tegen de rechtbank

De officier van justitie loog bewust tegen de rechtbank om Frans veroordeeld te krijgen. Ze stond pal achter de ex van Frans die – nadat ze uit elkaar waren – aangifte tegen hem deed om de kinderen te krijgen. De officier had geen enkel bewijs voor de beschuldigingen, maar geloofde de ex op basis van haar onderbuikgevoel. André De Zutter deed samen met hoogleraar rechtspsychologie Peter van Koppen en Robert Horselenberg onderzoek naar de aangiften van de ex en toonde aan dat die ontegenzeggelijk vals waren.

Het Openbaar Ministerie houdt tot de dag van vandaag vol dat de officier prima werk heeft geleverd. Zelfs minister Opstelten hield deze liegende officier de hand boven het hoofd tijdens een debat in de Tweede Kamer in 2013 over de zaak van Frans.

Verder lezen:

Hoe de officier van justitie actief meewerkte aan ouderverstoting

Geplaatst op door
14
Facebooktwitterlinkedinmail
Photo by Rhett Wesley on Unsplash

Na een scheiding komt het regelmatig voor dat de ene ex-partner de andere vals beschuldigt van huiselijk geweld of seksueel misbruik. In veel gevallen maken de beschuldigingen deel uit van een haatcampagne tegen de andere ouder. Die wordt neergezet als onveilig en gevaarlijk, wat als reden wordt opgevoerd om de omgang met de kinderen onmiddellijk te stoppen. Of de beschuldiging echt is of niet en of er misschien sprake is van ouderverstoting kan alleen gedegen onderzoek uitwijzen dat gericht is op waarheidsvinding. Juist daar laten jeugdbeschermers, politie en Openbaar Ministerie vaak grote steken vallen waardoor de ouder in kwestie zijn of haar kinderen – ten onrechte – niet meer te zien krijgt.

De ex-partner van Frans beschuldigde hem van mishandeling en verkrachting gedurende hun relatie van ruim twintig jaar. Dat deed ze pas nadat Frans de relatie had beëindigd omdat zij vreemdging. De kinderen woonden bij hem en zagen hun moeder bijna dagelijks, maar dat was kennelijk niet naar haar zin. De ex doet meerdere aangiftes bij de politie waar ze vertelt dat ze jarenlang door Frans werd vernederd, geschopt, geslagen en misbruikt. Uit vrees voor haar leven zou ze uiteindelijk zijn gevlucht. De kinderen moest ze noodgedwongen achtergelaten bij hun gewelddadige vader.

Het Magische Oog

De zedenrechercheurs twijfelen geen moment over het waarheidsgehalte van de schrijnende verhalen van de ex. Ze zijn zo overtuigd van hun eigen kennis en ervaring dat ze, zonder verder onderzoek te doen, zeker weten dat de aangiftes echt zijn. Frans wordt gearresteerd en de kinderen worden door de politie aan hun moeder overgedragen. Vanaf die dag wonen ze bij haar en Frans krijgt ze niet meer te zien.

Lees verder →

Onterechte beschuldigingen

Geplaatst op door
13
Facebooktwitterlinkedinmail

en het wetsvoorstel van minister Grapperhaus voor nieuwe strafbaarstellingen van ‘seks tegen de wil’ en ‘seksuele intimidatie’

Photo by Timon Studler on Unsplash

De #Metoo-beweging maakte veel los. Slachtoffers van seksuele intimidatie en misbruik werden aangemoedigd om hun ervaringen te delen, erover te praten en misstanden te melden. Dat is een goede zaak. De onthullingen en discussies in de media maken ons ervan bewust dat twee personen een voorval of vrijpartij totaal verschillend kunnen interpreteren. Wat de een ziet als een gezellige avond, kan de ander – soms pas (veel) later – ervaren als verkrachting. Hij of zij heeft achteraf spijt of wil iets verbergen. Tussen deze twee extremen zit een groot grijs gebied. Wat is waarheid, welk verhaal klopt of hebben ze misschien allebei een beetje gelijk? En wat als de beschuldiging vals blijkt te zijn of de aangifte van misbruik is gedaan uit wraak, bijvoorbeeld na een scheiding om de ex-partner te treffen?

Dit laatste komt veel vaker voor dan leken denken, met enige regelmaat zelfs, zegt Kim Lens van de Universiteit Tilburg. ‘Het zijn voornamelijk vrouwen die bij een vechtscheiding de volledige voogdij proberen te krijgen over hun kind en om die reden liegen dat zij of hun kind is misbruikt.’ Als er aangifte is gedaan, is het aan de politie om te onderzoeken of de beschuldigingen terecht zijn of niet. Rechercheurs kunnen het onderscheid tussen een echte en een valse zedenaangifte niet altijd goed maken, zegt rechtspsycholoog André De Zutter van de Vrije Universiteit Amsterdam. Volgens De Zutter komen onterechte zedenaangiften, vergeleken met andere misdrijven, vaak voor. Als die worden gedaan rondom een scheiding is de beschuldiging in 90 – 95% van de gevallen onterecht.

Lees verder →

Ouderverstoting en de dubbele moraal van het Openbaar Ministerie

Geplaatst op door
9
Facebooktwitterlinkedinmail

Wijst de politiek ze op hun verantwoordelijkheid?

Het Openbaar Ministerie beloofde beterschap. Aan de ‘emotionele benadering’ van zedenzaken moest een einde komen en waarheidsvinding kwam weer voorop te staan. Dat was in 1999 nadat in enkele geruchtmakende misbruikzaken alle beschuldigingen achteraf onterecht bleken. Én nadat er steeds vaker berichten verschenen over gescheiden vaders die valselijk van incest waren beschuldigd door hun ex-vrouw. Schrijnende verhalen van gewone, rechtschapen vaders die zo uit het leven van hun kinderen werden geschrapt. Twintig jaar later is er van die mooie belofte van het OM niets terechtgekomen.

Een scène. De ex-vrouw van Koos beschuldigde hem van seksueel misbruik van hun 6-jarige dochter. Na onderzoek blijkt er niets aan de hand te zijn, de enige bron van het verhaal is zijn ex. De kinderen van Koos, pubers inmiddels, willen geen contact met hem. Ze geloven hun moeder die volhoudt dat de dochter door hem is misbruikt. De aanklacht van Koos tegen zijn ex, wegens een valse aangifte, leidde tot niets. ‘Zij leeft vrolijk door, maar ze heeft mijn leven kapot gemaakt,’ zegt Koos. ‘Ik wil niet dat ze daarmee wegkomt.’

Wapen in de scheidingsstrijd

Maar ze komen er wel mee weg, nog steeds. Het verhaal van Koos dateert uit 2008. In die periode kwam de Landelijke Expertisegroep Bijzondere Zedenzaken (LEBZ)* naar buiten met opzienbarende conclusies over beschuldigingen van seksueel misbruik na scheiding.

Lees verder →

Frans ontsnapt aan gerechtelijke dwaling; minister beschermt liegende officier

Geplaatst op door
11
Facebooktwitterlinkedinmail

Vorige week vertelde Frans bij RTL Late Night over de gevolgen van de valse aangifte door zijn ex. Het achtervolgt hem al ruim twaalf jaar. Hij werd vrijgesproken, maar verloor het contact met zijn kinderen. De officier van justitie die probeerde om Frans met leugens en vals bewijs toch te laten veroordelen, is nooit bestraft. Tot aan de minister wordt haar de hand boven het hoofd gehouden. Frans in de uitzending tegen Twan Huys: ‘In het vonnis van de rechtbank staat gewoon dat de officier van justitie heeft gelogen, het staat zwart op wit en daar gebeurt niks mee en dat is natuurlijk bizar.’

Wat staat er in het vonnis en waarover liegt de officier van justitie nou precies?

De politie schreef destijds in het proces-verbaal dat Frans een bekentenis zou hebben afgelegd over mishandeling van zijn ex-vrouw, terwijl hij altijd alle beschuldigingen heeft ontkend. Uit de verhoortapes die Frans samen met zijn advocaat had beluisterd, bleek dat ook. Toch voerde de officier van justitie op de zitting die zogenaamde bekentenis op als belangrijkste bewijs om tot een veroordeling te komen. Ze zegt letterlijk tegen de rechtbank (citaat uit het requisitoir): ‘De verdediging betwist na het beluisteren van de verhoren dat verdachte zou hebben verklaard dat er wederzijds klappen zijn gegeven. Ik heb zelf de banden beluisterd. Ik heb het verdachte echt horen zeggen!’ Lees verder →

Frans bij RTL Late Night

Geplaatst op door
Beantwoorden
Facebooktwitterlinkedinmail

Over onterechte beschuldiging van verkrachting: ‘Ik dacht aan een grap’

Beeld @RTL

Vijf procent van de aangiftes van verkrachting is vals, blijkt uit promotieonderzoek van rechtspsycholoog André de Zutter. Ook Frans werd valselijk beschuldigd van seksueel misbruik. Zijn ex deed in 2006 aangifte, ongeveer een halfjaar nadat hun relatie was geëindigd. Gisteravond deed Frans zijn verhaal bij RTL Late Night.

RTL Nieuws 18 september 2018

Frans had ‘een bovengemiddeld goede relatie’ met zijn ex, toen die in september 2005 na 23 jaar samenzijn eindigde. Zijn vriendin was met een ander naar bed gegaan en had hem tot overmaat van ramp een geslachtsziekte bezorgd.

Relatie met kinderen beschadigd

Bijna een halfjaar later beschuldigde ze Frans ook nog eens van mishandeling en verkrachting. Zes weken lang zat hij vast in voorarrest. Pas na 3,5 jaar werd hij vrijgesproken en daarmee gezuiverd van alle blaam. Lees verder en bekijk de uitzending →

De kracht van een valse aangifte

Geplaatst op door
5
Facebooktwitterlinkedinmail
Promotieonderzoek rechtspsycholoog André De Zutter:
‘Zaak Frans perfect voorbeeld van verwoestend effect valse aangifte’

De ex van Frans beschuldigde hem van mishandeling en verkrachting. Dat deed ze nadat Frans de relatie had beëindigd toen hij ontdekte dat zij vreemdging. Ruim twintig jaar waren ze samen geweest. Een leuk gezin met twee jonge kinderen valt uit elkaar. Maar volgens haar aangifte was ze gevlucht en had ze al die jaren in een hel geleefd; ze was vernederd, geschopt, geslagen en misbruikt. Politie en Openbaar Ministerie twijfelen geen moment aan haar verhalen: Frans wordt gearresteerd en vervolgd. Zijn leven is verwoest. Later toont onderzoek door de Universiteit Maastricht aan dat de aangifte van de ex onomstotelijk vals is. Zo wilde ze haar vreemdgaan verdoezelen en kon ze zich de kinderen toe-eigenen.

Hoe konden politie en OM de plank zo misslaan?

Ervaren zedenrechercheurs zijn niet beter in het onderscheiden van echte en valse aangiften van verkrachting dan beginnende agenten of leken. Dat blijkt uit een experiment van rechtspsycholoog André De Zutter. Hij ontdekt ook een belangrijk verschil: de ervaren zedenrechercheurs zijn veel zekerder van hun oordeel dan de twee andere groepen. En daar schuilt het gevaar, want training of ervaring maakt (politie)mensen niet beter in het herkennen van een echte en een valse aangifte. Wel creëert ervaring te veel zelfvertrouwen waardoor ervaren zedenrechercheurs denken genoeg kennis te hebben om de valse verklaringen eruit te kunnen filteren. Maar in de praktijk doen ze het niet beter dan leken, zegt De Zutter en kun je net zo goed een muntje opgooien.

Ook in de zaak van Frans blunderden ervaren zedenrechercheurs door de aangifte van zijn ex zonder meer voor waar aan te nemen. Ze waren zo overtuigd van hun eigen kennis en kunde dat ze, zonder de beschuldigingen te onderzoeken, zeker wisten dat de aangifte echt was. Lees verder →

#metoo – vals beschuldigd

Geplaatst op door
8
Facebooktwitterlinkedinmail

De #metoo campagne heeft veel losgemaakt. Slachtoffers van seksuele intimidatie en misbruik worden aangemoedigd om hun ervaringen te delen, erover te praten en misstanden te melden. Dat is een goede zaak. Die onthullingen en discussies in de media maken ons er ook van bewust dat twee personen een voorval of vrijpartij totaal verschillend kunnen interpreteren. Wat de een ziet als een gezellige avond, kan de ander – vaak pas (veel) later – ervaren als verkrachting. Hij of zij heeft achteraf spijt of wil iets verbergen. Tussen deze twee extremen zit een groot grijs gebied. Wat is waarheid, welk verhaal klopt of hebben ze misschien allebei een beetje gelijk? En wat als de beschuldiging vals blijkt te zijn of de aangifte van misbruik wordt gedaan uit wraak bijvoorbeeld in een (v)echtscheiding om de ex-partner te treffen?

Dit laatste komt veel vaker voor dan leken denken, met enige regelmaat zelfs, zegt Kim Lens onderzoeker en docent aan de Universiteit van Tilburg. ‘Het zijn voornamelijk vrouwen die bij een vechtscheiding de volledige voogdij proberen te krijgen over hun kind en daarom liegen dat zij of hun kind is misbruikt.’ Als er aangifte is gedaan, is het aan de politie om te onderzoeken of de beschuldigingen terecht zijn of niet. Maar uit onderzoek blijkt dat rechercheurs het onderscheid tussen een echte en een valse zedenaangifte helemaal niet goed kunnen maken. ‘Nattevingerwerk’, noemt onderzoeker André de Zutter van de Universiteit Maastricht de manier waarop de politie zedenaangiften beoordeelt. Vergeleken met andere misdrijven komen onterechte zedenaangiften vaak voor, volgens De Zutter. Als die worden gedaan rondom een scheiding is de beschuldiging in 90 – 95% van de gevallen onterecht!

Politie herkent valse aangiften niet

De Nationale politie herkent zich niet in de bevindingen van De Zutter: ‘Als slachtoffers een valse of onjuiste aangifte doen, bijvoorbeeld om iemand te beschermen of om te verhullen dat ze zelf ergens zijn geweest waar ze niet mochten komen van hun ouders, dan komen rechercheurs daar gaandeweg het onderzoek veelal achter.’ Daar zit nu precies het probleem. De Zutter: de politie denkt veel kennis te hebben, maar in de praktijk doen ze het niet beter dan leken. Lees verder →

Ouderverstoting uit de taboesfeer

Geplaatst op door
19
Facebooktwitterlinkedinmail

Foto ANP

‘De rechter moet omgangsregelingen van kinderen met gescheiden ouders beter controleren en ouderverstoting strafbaar stellen’ bepleit advocaat Richard van der Weide, die zelf zijn kinderen door een vechtscheiding al jaren niet heeft gezien. Met een opiniestuk in NRC wil hij een lans breken voor alle kinderen die worden weggehouden van hun vader ‘met leugens en bedrog omdat moeder haar rancune geen plaats kan geven’. Volgens Van der Weide wordt in zo’n situatie niet ingegrepen door de rechterlijke macht en jeugdzorg, omdat zij van mening zijn dat dit in het nadeel is van de kinderen. ‘Dat leidt ertoe dat moeders in dit land hun macht straffeloos kunnen misbruiken en daar zijn de kinderen én de vader ernstig de dupe van.’

De Nederlandse wet zegt niets over hoe de zorg voor minderjarige kinderen na een scheiding moet worden geregeld. Volgens Van der Weide krijgt minimaal acht op de tien kinderen het hoofdverblijf bij de moeder en de vader een omgangsregeling. Wanneer er conflicten ontstaan over de scheiding of omgang, zet dat ‘gat in de wet’ de deur wagenwijd open voor misbruik door rancuneuze moeders. Kinderen worden ingezet om de ex-partner financieel te chanteren, te beschadigen en demoniseren, niet zelden ‘ondersteund’ door valse aangiften van mishandeling of seksueel misbruik, zegt Van der Weide.

Rechter en jeugdzorg grijpen niet in

Het kan zover gaan dat er sprake is van ouderverstoting: de kinderen kunnen en mogen hun vader niet meer zien. ‘De moeder zet de kinderen in als ‘pion’ en kanaliseert haar wrok over de ex-partner via de kinderen.’ Dit gedrag wordt zelden bestraft, terwijl ouderverstoting door experts wordt gezien als een ernstige vorm van kindermishandeling. Lees verder →