Categoriearchief: Ouderverstoting

Omstanders, kijk niet weg van ouderverstoting!

Geplaatst op door
18
Facebooktwitterlinkedinmail

19 t/m 25 november 2018

 

 

 

 

Ouderverstoting is een gruwelijke vorm van kindermishandeling die zich meestal openbaart na een scheiding. Eén ouder zet het kind in als wapen om de andere ouder buiten te sluiten. Door manipulatie en een geraffineerde lastercampagne gaat het kind denken dat die andere ouder liefdeloos, niet beschikbaar en zelfs gevaarlijk is. Een ellendeling waar je maar beter niets mee te maken kunt hebben. Het kind wil uiteindelijk geen contact meer en verstoot die ouder. Het lijkt zijn eigen keuze, maar het is de enige manier om te ontsnappen aan het enorme loyaliteitsconflict waarin de ‘controlerende’ ouder het kind heeft gebracht.

De lastercampagne van de controlerende ouder tegen de ex-partner heeft niet alleen zijn uitwerking op het kind, maar op de hele omgeving. Die is meestal onwetend over ouderverstoting en laat zich inpalmen door de charmes en overtuigende praatjes van deze meester manipulator. Omstanders nemen diens zorgen, twijfels en angsten over het vermogen van de ex-partner om voor de kinderen te zorgen voor waar aan. Ze kiezen partij voor de controlerende ouder. Overigens waren die aantijgingen er tot de scheiding helemaal niet, maar nu ineens worden ze als reden opgevoerd waarom het kind niet meer naar die andere ouder wil. Lees verder →

Papa trekt bij scheiding nog steeds aan kortste eind

Geplaatst op door
7
Facebooktwitterlinkedinmail

Twintig procent van de volwassenen van wie de ouders in hun jeugd uit elkaar gingen ziet zijn of haar vader niet. Vijf procent heeft geen contact met hun moeder. Dat blijkt uit onderzoek naar de relatie van volwassenen in de leeftijd van 25 tot 45 jaar met hun gescheiden ouders. Vaders van die generatie verdwenen na een scheiding gemakkelijk uit beeld, zeggen de onderzoekers. Maar volgens hen is er veel veranderd en blijven gescheiden vaders nu veel meer betrokken bij het opgroeien van hun kinderen. Die kans moeten ze dan wel krijgen, want nog steeds worden vooral vaders na een scheiding tegen hun zin buitenspel gezet. Dikwijls door toedoen van de ex.

Als er rond een scheiding conflicten ontstaan over gezag, omgang of zorg, is het nog altijd vooral de vader die het onderspit delft en het contact met zijn kinderen verliest. Niet zelden door een uitspraak van de rechter die de kinderen haast automatisch aan de moeder toewijst en zo de problemen denkt op te lossen. Het tegendeel is waar. Vaders en moeders hebben ieder hun specifieke rol, ze vullen elkaar aan en zijn niet inwisselbaar. Ook niet na een scheiding. Vaders zijn net zo belangrijk voor de ontwikkeling van kinderen als moeders, zegt pedagoog en hoogleraar Louis Tavecchio die veel onderzoek deed naar de betekenis van vaderschap. Het is een slechte zaak als kinderen hun vader en mannelijk rolmodel moeten missen. Voor jongens én voor meisjes. Tavecchio: ‘Er zijn al veel meer vrouwelijke rolmodellen in het leven van jonge kinderen dan mannelijke. Op de kinderopvang en op basisscholen zijn vrouwen sterk in de meerderheid.’

Lees verder →

Waarom kinderen niet openstaan voor het verhaal van de verstoten ouder

Geplaatst op door
48
Facebooktwitterlinkedinmail

Kinderen die na een scheiding een ouder verstoten zijn gaan geloven dat alle narigheid, stress en ellende in hun leven door die ouder wordt veroorzaakt. Dat heeft de ‘controlerende’ ouder er subtiel ingeprent door alles wat met de andere ouder te maken heeft negatief uit te leggen en hem of haar consequent zwart te maken. De controlerende ouder bedient zich van uitgekiende manipulatiestrategieën waardoor het kind steeds meer afstand neemt van die ‘slechte’ ouder. Tegelijkertijd pretendeert de controlerende ouder zelf de meest liefdevolle, zorgzame en beschermende ouder te zijn die er bestaat. Vervreemde kinderen denken dat ze het zonder – de liefde van – deze ouder niet redden in het leven en doen daarom angstvallig wat die van ze verlangt.

Een effectieve methode om een wig te drijven tussen het kind en de andere ouder, is door die ouder richting het kind consequent in een kwaad daglicht te stellen. Alles wat die ouder doet, vindt of zegt wordt door de controlerende ouder negatief uitgelegd of verdraaid. Als dat niet het gewenste effect heeft wordt zwaarder geschut ingezet, zoals leugens of valse beschuldigingen (van mishandeling of misbruik). Heel geraffineerd, zowel met als zonder woorden, wordt het kind besmet met de gedachte dat die andere ouder niet deugt, niets om het kind geeft, niet beschikbaar en zelfs gevaarlijk is.

Authentieke herinneringen worden gewist

Herinneringen van kinderen aan leuke gebeurtenissen met de andere ouder worden vervormd of overschreven door ‘nieuwe’ herinneringen. Lees verder →

Ouderverstoting: de meest ernstige vorm van emotionele kindermishandeling?

Geplaatst op door
6
Facebooktwitterlinkedinmail

Het is niet normaal als een kind na een scheiding ineens een van de ouders niet meer wil zien. Als de band voorheen goed was en er geen gegronde reden is voor de afwijzing, dan is dat een duidelijk signaal dat er iets mis is. De kans is groot dat er sprake is van ouderverstoting, een vorm van kindermishandeling waarbij één ouder het kind manipuleert en beïnvloedt om de andere ouder buiten te sluiten van hun leven. Bijvoorbeeld door de omgang tegen te werken en alles wat de andere ouder doet of zegt negatief uit te leggen. Kinderen zijn loyaal aan beide ouders en gaan hier geestelijk aan kapot. De enige manier waarop zij zichzelf tegen de pijn en het verdriet kunnen beschermen, is door het contact helemaal te verbreken en de eens geliefde ouder te ‘verstoten’.

In het kader van de Week tegen Kindermishandeling vraag ik – als partner van een verstoten vader – aandacht voor deze ernstige vorm van kindermishandeling. Kinderen die hier slachtoffer van zijn, raken voor de rest van hun leven beschadigd.

Van generatie op generatie

Ouderverstoting komt veel voor bij problematische scheidingen met conflicten over zorg, omgang of financiën. Het bedreigt en belemmert de ontwikkeling van kinderen en op korte én lange termijn ondervinden zij ernstige problemen op sociaal, emotioneel en relationeel gebied. Als dit patroon van onveilig ouderschap niet wordt doorbroken dan is de kans groot dat deze kinderen later zelf verstotende ouder worden. De problematiek gaat over van generatie op generatie! De ex-partner van mijn man Frans had na de scheiding van haar ouders jarenlang nauwelijks contact met haar vader omdat haar moeder dat niet wilde. Nu doet de ex precies hetzelfde met haar eigen kinderen en hun vader…

Ondanks dat ouderverstoting relatief veel voorkomt, is het een zwaar onderschat maatschappelijk probleem. Lees verder →

Ouderverstoting uit de taboesfeer

Geplaatst op door
19
Facebooktwitterlinkedinmail

Foto ANP

‘De rechter moet omgangsregelingen van kinderen met gescheiden ouders beter controleren en ouderverstoting strafbaar stellen’ bepleit advocaat Richard van der Weide, die zelf zijn kinderen door een vechtscheiding al jaren niet heeft gezien. Met een opiniestuk in NRC wil hij een lans breken voor alle kinderen die worden weggehouden van hun vader ‘met leugens en bedrog omdat moeder haar rancune geen plaats kan geven’. Volgens Van der Weide wordt in zo’n situatie niet ingegrepen door de rechterlijke macht en jeugdzorg, omdat zij van mening zijn dat dit in het nadeel is van de kinderen. ‘Dat leidt ertoe dat moeders in dit land hun macht straffeloos kunnen misbruiken en daar zijn de kinderen én de vader ernstig de dupe van.’

De Nederlandse wet zegt niets over hoe de zorg voor minderjarige kinderen na een scheiding moet worden geregeld. Volgens Van der Weide krijgt minimaal acht op de tien kinderen het hoofdverblijf bij de moeder en de vader een omgangsregeling. Wanneer er conflicten ontstaan over de scheiding of omgang, zet dat ‘gat in de wet’ de deur wagenwijd open voor misbruik door rancuneuze moeders. Kinderen worden ingezet om de ex-partner financieel te chanteren, te beschadigen en demoniseren, niet zelden ‘ondersteund’ door valse aangiften van mishandeling of seksueel misbruik, zegt Van der Weide.

Rechter en jeugdzorg grijpen niet in

Het kan zover gaan dat er sprake is van ouderverstoting: de kinderen kunnen en mogen hun vader niet meer zien. ‘De moeder zet de kinderen in als ‘pion’ en kanaliseert haar wrok over de ex-partner via de kinderen.’ Dit gedrag wordt zelden bestraft, terwijl ouderverstoting door experts wordt gezien als een ernstige vorm van kindermishandeling. Lees verder →

Grote Brabantse jeugdzorgaanbieder wuift tuchtrechtelijke uitspraak weg

Geplaatst op door
9
Facebooktwitterlinkedinmail

De toezeggingen op de website zijn veelbelovend. Jeugdzorgaanbieder Juzt presenteert zich als specialist in complexe gezinsproblematiek en onderscheidt zich door gefundeerde kennis en kunde rondom systemisch werken, hechting- en trauma- problematiek en (kind)veiligheidsrisico’s. De professionals – Juzt noemt ze de ‘deskundige voorbijgangers’ – bekijken de problemen vanuit de context waarin ze ontstaan en in stand worden gehouden. Heel ambitieus en hoopgevend, maar onze ervaring is dat dit in de verste verte niet wordt waargemaakt.

Een van die deskundige voorbijgangers, een jeugdpsycholoog, werd eind vorig jaar door het College van Beroep NIP – Nederlands Instituut voor Psychologen – (tuchtcollege) berispt. Die oordeelde in hoger beroep dat zij in een traject begeleide omgang tussen mijn man Frans en zijn twee kinderen ernstig tekort geschoten was. In een blog dat ik hier eerder over schreef lees je wat haar wordt verweten en waarom zij deze complexe zaak, waar ook ouderverstoting speelt, volgens het tuchtcollege beter niet had kunnen aannemen. Dat blog sluit af met de vraag wie hier iets van gaat leren. Want dat was de bedoeling van onze klachten. Niet om deze psycholoog aan de schandpaal te nagelen, maar om de organisatie een spiegel voor te houden. De ‘gefundeerde kennis en kunde’ voor dit soort zaken heeft Juzt beslist niet in huis en door geen hulp te bieden aan kinderen die ernstig in hun ontwikkeling worden bedreigd door ouderverstoting, is Juzt medeplichtig aan geestelijke kindermishandeling!

In hun kuif gepikt

Maar Juzt wil niet in de spiegel kijken en al helemaal niks leren. Lees verder →

Hoe familierechters ziende blind volharden in hun dubbele moraal

Geplaatst op door
26
Facebooktwitterlinkedinmail

Ze zijn er klaar mee en uiten hun ongenoegen door de kinderalimentatie eens even niet te betalen. Steeds meer gescheiden vaders zijn het meer dan beu om wel als geldkraan te moeten blijven fungeren, terwijl ze als ouder soms al jaren geen enkele rol meer spelen in het leven van hun kinderen. Dit omdat hun ex ze na de scheiding volledig heeft buitengesloten.

‘Onvrede gescheiden vaders over alimentatie groeit‘, was de kop van een artikel in het Parool op 11 december 2013. Vaders zouden steeds minder bereid zijn alimentatie voor hun kinderen te betalen; het aantal ‘wanbetalers’ zou sinds 2008 meer dan verdubbeld zijn. Volgens onderzoek door de Hogeschool van Amsterdam zijn de twee belangrijkste redenen daarvoor dat vaders vinden dat het geld aan de verkeerde dingen wordt uitgegeven of omdat ze hun kinderen niet mogen zien.

Kijkgeld

Het is te gemakkelijk om nu te roepen dat kinderalimentatie geen ‘kijkgeld’ is. Er is echt wel wat meer aan de hand. Lees verder →

Zorgelijke uitspraken Jesse Klaver in Nieuwsuur

Geplaatst op door
23
Facebooktwitterlinkedinmail

Nieuwsuur 8 maart 2017

Wat gaat Jesse Klaver van GroenLinks doen voor de duizenden kinderen die na een scheiding zonder hun vader opgroeien, terwijl die wel beschikbaar is? Die vraag bleef mij bezighouden na uitspraken van Klaver deze week bij Nieuwsuur over zijn eigen vader die na de geboorte uit zijn leven verdween. Klaver kent zijn vader niet. Hij is wel benieuwd naar hem, maar lijkt geen haast te hebben zijn biologische vader te leren kennen. ‘We zullen zien wat dat op termijn brengt’ antwoordt Klaver op de vraag van Twan Huys of hij er behoefte aan heeft om ooit nog een keer die relatie op te pakken.

Hiermee lijkt Klaver te zeggen dat vaders prima gemist kunnen worden. Lees verder →

Mosterd na de maaltijd

Geplaatst op door
18
Facebooktwitterlinkedinmail

Omgangszaak Frans en zijn kinderen: jeugdpsycholoog in hoger beroep berispt

‘Naïef’, noemt het Tuchtcollege de eigen overtuiging van de NIP jeugdpsycholoog dat zij deskundig genoeg was om het onderzoek en de rapportage in deze complexe omgangszaak uit te voeren. Dit terwijl zij geen enkele ervaring had met dit soort rapportages voor de rechtbank. Volgens het College had de psycholoog deze zware zaak nooit mogen aannemen. In ieder geval niet zonder supervisie of begeleiding door een ervaren adviseur. Daar kwam nog bij dat het haar ontbrak aan specifieke kennis van ouderverstoting, dat ze niet aan waarheidsvinding deed en had verzuimd zich in het dossier en de ingrijpende voorgeschiedenis te verdiepen. Toch ging ze aan de slag met de kinderen van Frans en… sloeg de plank finaal mis.

De klacht die Frans indiende bij de klachtencommissie van Juzt, de (jeugd)zorgaanbieder waar de psycholoog werkzaam is, werd weggewuifd. De commissie vond dat de psycholoog en de betrokken zorgmanager niets te verwijten viel. De directeur was het daarmee eens en wilde verder niet met ons praten. Het Tuchtcollege van het NIP legde de psycholoog in eerste instantie een waarschuwing op. Pas in hoger beroep oordeelde het Tuchtcollege dat de psycholoog inderdaad ernstig tekortgeschoten was en legde de maatregel van berisping op.

Ex hield kinderen opzettelijk weg bij hun vader

Er stond destijds veel op het spel. De rechtbank had Juzt opdracht gegeven voor een traject begeleide omgang tussen Frans en zijn twee kinderen. Voor hen was het de allerlaatste mogelijkheid om elkaar voor het eerst in acht jaar (onder begeleiding) te spreken. Al die jaren had de ex van Frans de kinderen opzettelijk bij hun vader weggehouden. Ze waren bijna achttien; de omgangsprocedure via de rechter zou dan stoppen. Lees verder →

Wie durft?

Geplaatst op door
29
Facebooktwitterlinkedinmail

Hoe kan het dat iedere ouder die na een scheiding het contact met zijn of haar kinderen dreigt te verliezen in no-time alle ins en outs kent van ouderverstoting? En hoe kan het dat de professionele hulpverleners waar al deze ouders ongetwijfeld mee te maken krijgen er consequent helemaal niets vanaf blijken te weten? Waarom willen zij al jaren niet zien dat één ouder de strijd in stand houdt en de omgang met de andere ouder frustreert, dat het kind niet geholpen is met rust en dat het belang van het kind juist wordt geschaad als de rechter de omgang met een ouder ontzegt?

Politici hebben hetzelfde probleem. Allemaal hebben ze hun mond vol van ‘het aanpakken en voorkomen van vechtscheidingen’, ook weer in het belang van het kind. Terecht overigens want kinderen lijden vreselijk onder langdurige scheidingsconflicten, die meestal gaan over gezag, omgang en/of alimentatie. Kinderen raken daardoor ernstig beschadigd en krijgen allerlei problemen op sociaal, emotioneel en relationeel vlak. Ouderverstoting is een ernstige vorm van kindermishandeling, maar dat wil niemand weten, laat staan dat er naar wordt gehandeld.

Bescherm kinderen tegen onveilig ouderschap

Steeds vindt een Kamerlid, Minister of Staatssecretaris opnieuw het wiel uit en is het weer wachten op een volgend onderzoek of nieuwe pilot, op inspanningen van een taskforce of de uitkomst van een ‘devorce challenge’. Zo gaat het al jaren, maar intussen neemt het aantal conflictscheidingen toe en daarmee ook het aantal kinderen dat als gevolg van ouderverstoting het contact met een van de ouders verliest.

Hoe lang blijft de politiek nog wegkijken van het werkelijke probleem? Hoe lang laat de politiek, maar ook de rechterlijke macht én professionele hulpverlening het gebeuren dat één ouder na een scheiding de andere ouder volledig kan buitensluiten zodat die – vaak jarenlang – geen enkele rol meer speelt in het leven van zijn of haar kind? Het gaat in deze zaken niet om de rechten van ouders, maar om het beschermen van kinderen tegen onveilig en schadelijk ouderschap! Lees verder →