er&s=100&p[url]=https://www.gevolgenvanvalseaangifte.nl/vechtscheiding-rechtsysteem-beloont-ruziezoekster/&p[images][0]=https://www.gevolgenvanvalseaangifte.nl/wp-content/uploads/2015/02/rechtbank.jpg&p[title]=Vechtscheiding: rechtsysteem beloont ruziezoek(st)er "Delen via Facebook"){kind=small}
SYSTEEM WERKT ESCALATIE VAN VECHTSCHEIDINGEN IN DE HAND
Ouders in een vechtscheiding komen meestal terecht in een mallemolen aan instanties en hulpverleners. Van advocaten, mediators en rechters tot de Raad van de Kinderbescherming, Jeugdzorg en aanverwante (jeugd)hulpverleners. Je verwacht dat deze instanties zich inzetten om de ernstig uit de hand gelopen scheidingsproblemen zo snel en goed mogelijk op te lossen, maar het tegenovergestelde is waar. De zaak escaleert omdat er steevast gehandeld wordt vanuit de gedachte ‘waar twee vechten, hebben twee schuld’. Dit terwijl de praktijk iets heel anders laat zien; meestal is er slechts één ouder die de strijd maar niet wil staken, ruzie blijft zoeken, zich niet aan uitspraken van de rechter houdt en de ene na de andere (onzinnige) procedure start. Het meest bizarre is dat ons rechtssysteem deze ruziezoeker – vooral als dit de moeder is – nog beloont ook!
Leugens tellen zwaarder dan objectief bewijs
Heel wat vaders die na een scheiding gewoon voor hun kinderen willen blijven zorgen, lijden vaak jarenlang onder de vele onzinnige procedures, opzettelijke tegenwerking, onredelijke eisen en andere grillen van hun ex. Moeders kunnen het in Nederland ongelooflijk bont maken en vaak ook nog eens op kosten van de overheid. Jeugdzorg, Raad en rechtbank pikken de valse beschuldigingen, leugens en laster praatjes over de ex en vader van de kinderen kritiekloos. Moeder hoeft niets te bewijzen, want aan waarheidsvinding wordt niet gedaan en naar feiten wordt ook niet gekeken. Als vader wel objectief bewijs overlegt om het tegendeel aan te tonen wordt dat weggewuifd, gebagatelliseerd of als onbelangrijk bestempeld. Het is uiterst kwalijk dat in het familierecht (aantoonbare) leugens kennelijk zwaarder wegen dan objectief bewijs.
Ruziezoekster gaat ongestraft haar gang
De wraakzuchtige moeder staan heel wat middelen ter beschikking om het leven van haar ex langzaam maar zeker te verwoesten. Zelfs de kinderen betrekt zij in haar strijd. Dat die daardoor ernstig (psychisch) beschadigd raken en vervreemden van hun eigen vader, deert haar niet. En niemand fluit haar terug. Ongehinderd en ongestraft kan ze procedure na procedure starten, gerechtelijke uitspraken negeren, de kinderen tegen hun vader opzetten en bij hem weghouden, valse aangiftes doen en hem financieel te gronde richten. Hulp is er in overvloed: advocaten, die (financieel) gebaat zijn bij langdurige procedures, fluisteren haar graag de trucjes in. En ze wijzen de moeder in kwestie met alle plezier de weg naar de gefinancierde rechtsbijstand zodat zij al die (onzinnige) procedures kan voeren op kosten van de belastingbetaler.
De familierechter, Raad voor de Kinderbescherming en jeugdhulpverlening staan meestal al op voorhand aan de kant van de moeder. In deze kringen – bijna allemaal vrouwen – lijkt nog altijd een even opvallend als antiek moederschapsideaal de boventoon te voeren. Niemand weet tenslotte beter wat goed is voor het kind dan de moeder lijkt de overheersende gedachte. Vaders kunnen best gemist worden, zeker na een scheiding. Eens in de twee weken een ‘papaweekendje’ is meer dan voldoende. Dit terwijl gescheiden vaders wel degelijk meer en vaker voor hun kinderen willen zorgen. Maar als moeder het niet wil, gebeurt het gewoon niet.
Goede Raad…
In de zaak van Frans deed de Raad voor de Kinderbescherming uitgebreid onderzoek en adviseerde de rechtbank dat het voor de kinderen van Frans heel belangrijk was het contact met hem zo snel mogelijk te herstellen. Om dit te bewerkstelligen en tegelijkertijd vooral de ex daarbij de nodig hulp te kunnen bieden, zouden de kinderen onder toezicht komen van een gezinsvoogd. De Raad wond er verder geen doekjes om dat de contactbreuk tussen Frans en zijn kinderen puur en alleen de ex te verwijten was en dat zij het vaderbeeld van de kinderen jarenlang zeer negatief had beïnvloed. Dat was even schrikken voor de rechtbank. De Raad die in de meeste gevallen pal achter de moeder stond, adviseerde nu in het ‘voordeel’ van de vader! Dat paste kennelijk helemaal niet in het straatje van de (alleen maar vrouwelijke) rechters en ze legden het advies gewoon naast zich neer…
Zowel Frans, zijn advocaat als de Raad zelf waren perplex over deze beslissing. Je vraagt je af wat deze rechters bezielde, zeker gezien de alarmerende bevindingen van de Raad. Kijk hier voor relevante citaten uit de conclusies van het raadsrapport. Hoe duidelijk kan het zijn? Maar kennelijk waren de nergens op gebaseerde, verontwaardigde en vooral emotionele bezwaren van de moeder voor de rechtbank belangrijker dan het welzijn van de kinderen en contactherstel met hun vader. Tot op de dag van vandaag heeft Frans nog altijd geen contact met zijn kinderen!
Moeders wil is wet
Vooral het gevoel van machteloosheid is enorm bij vaders zoals Frans die ongewild in dit bizarre en onrechtvaardige proces terecht zijn gekomen. Want Frans is niet de enige, verre van. Regelmatig krijgen wij lange mails van vaders die hetzelfde overkomt. De verhalen zijn allemaal even schrijnend, de onmacht overheerst en vaak zijn deze vaders ten einde raad door het onrechtvaardige systeem waar moeders wil wet is. Veel van de vaders die dit treft verliezen uiteindelijk alle contact met hun kinderen…
Foto: Serge Ligtenberg
Ook Kinderombudsman Marc Dullaert vindt dat het huidige systeem escalatie van vechtscheidingen in de hand werkt en eindeloos procederen mogelijk maakt. Dat schreef hij vorig jaar in zijn adviesrapport ‘Vechtende ouders, kind in de knel’. Dullaert komt met een aantal uitstekende aanbevelingen en sleutels voor een effectievere aanpak om vechtscheidingen te voorkomen, waarbij tegelijkertijd het belang van het kind voorop staat.
Dullaert: “Uit onderzoek is bekend dat de scheiding op zich niet schadelijk is voor kinderen, maar wel de strijd waarbij ouders elkaar beschuldigen, beschimpen en bevechten. Deze kinderen kampen met angst, verdriet, schuldgevoel en loyaliteitsconflicten. Met dit rapport wil ik allereerst de ouders aanspreken op hun verantwoordelijkheid om hun kinderen te beschermen. Want het betrekken van kinderen in een vechtscheiding is gewoon een vorm van kindermishandeling.”
Vechtscheidingen en positie vaders op politieke agenda
Kritiek op jeugdzorg en het familierecht rondom vechtscheidingen is er al langer. Eind 2013 is dit ook tot de politiek doorgedrongen en zeggen staatssecretarissen Fred Teeven (Veiligheid en Justitie) en Martin van Rijn (Volksgezondheid, Welzijn) ‘zich zorgen te maken om het verschijnsel vechtscheiding waarbij kinderen de dupe worden van de strijd tussen hun ouders’. Teeven start een onderzoek naar de gevolgen van vechtscheidingen en naar de kennelijk zwakke positie van gescheiden vaders ten opzichte van hun kinderen. Onderdeel van het onderzoek zijn onder andere gesprekken met ‘experts’ als rechters, advocaten en hulpverleners. Om welke expertise zou het hier gaan, want bij deze groep zit nu juist een belangrijk deel het probleem.
De echte experts zijn ervaringsdeskundigen, de vaders die dit hebben meegemaakt. Praat daar eens mee heren Teeven en Van Rijn! Wij kennen er wel een paar: goed opgeleide intelligente vaders die de misstanden in het familierecht, de problematiek rondom vechtscheidingen en mogelijke oplossingen uitstekend onder woorden kunnen brengen. U zou er zo maar iets van kunnen leren!
Oorzaken vechtscheidingen
Lees hier wat deze vaders hebben ervaren hoe vechtscheidingen ontstaan. Niet doordat beide ouders met elkaar strijden, maar omdat een van de twee vastzit in wraak of andere scheidingsemoties en daardoor niet van ophouden weet, consequent alles tegenwerkt en bewust ruzie blijft zoeken. Als dit – zoals in veel gevallen – de moeder is weet zij zich volledig gesteund door ‘het systeem’. Ongehinderd, kritiekloos en ongestraft maakt ze langzaam maar zeker het leven van de vader, maar ook dat van de kinderen volledig kapot!
Gerelateerde berichten:
-
Meest moeilijke scheiding veroorzaakt door psychisch zieke ouder
- Na valse aangifte ex heeft Frans heeft zijn kinderen nooit meer gesproken
- Vrouwen die ex vals beschuldigen, worden zelden vervolgd
Bronnen:
-Nieuwsbericht Scheidingen te vaak ten koste van kinderen – 31 maart 2014
-Nieuwsbericht Zorg om vechtscheidingen – 30 sept 2013
-Nieuwsbericht Positie pa bij scheiding ook bekijken – 15 okt 2013
Vanaf de geboorte van mijn zoon ben ik er dag en nacht geweest en voor hem gezorgd. In ons gezin waren de rollen omgedraaid, de moeder was werken en ik zorgde voor de kleine. Ze sliep veel en hij trok ook heel erg naar mij, ze was jaloers op onze band.
Na ruim 3 jaar bij mij geweest te zijn wil de moeder bij me weg en wil ze hem van me wegnemen. Ze stormt het huis in en wil hem uit zijn bed halen terwijl hij ligt te slapen, steelt zijn flessen maar laat zijn knuffel gewoon achter.
De politie moest er bijkomen en wat denk je, hij moet mee met de moeder terwijl hij huilde en krijste naar mij! Terwijl zij niet naar hem omkijkt en nauwelijks aandacht geeft! En zat ze na een paar minuten weer op de tel.
Meerdere keren geprobeerd te praten om een normale regeling, iedere keer werd ze boos. Dit is toch niet in het belang van het kind!?
Zojuist na de 12e zitting berooid achtergebleven. Mijn ex verdient meer en heeft mij niks achtergelaten. Toch moet ik maar stoppen met strijden en met haar praten, aldus de rechters in het hoger beroep. Ik betaalde alle vaste lasten. Echter willen de rechters daar niks van zien. Zij blijft rechtszaken aanspannen. Onze dochter is inmiddels aan mij toegewezen. Maar ook daar komt een nieuwe rechtszaak van. Ik zit inmiddels in de schuldhulpverlening, loop bij de voedselbank, kledingbank en leef van giften door stichtingen. Het huis is toegewezen aan mijn ex, de nieuwe auto is toegewezen aan mijn ex. Een oude onderwaarde zou nog te verhalen zijn op mijn eerste ex. Wat ik in goede harmonie had geregeld met haar ten behoeve van de kinderen. Maar ook dat krijgt mijn tweede ex. Ook zou zij bij gerechtelijke uitspraak de woning op naam moeten zetten, dat is een jaar geleden. Ook dat weigert zij omdat ze de overwaarde wil hebben. Ik betaalde de woning van 2004 tot augustus 2018 (peildatum). Was getrouwd van 2014 tot 2018 met haar. Omdat zij mijn kinderen heeft mishandeld, aantoonbaar… ben ik gaan scheiden. Met de nodige bedreigingen van haar zijde. Vastgelegd door jeugdzorg, jeugdhulp, mediation. En verwaarlozing van onze jongste dochter vastgelegd door genoemde instanties en door school en de kinderopvang. Zij heeft twee maal vastgezeten voor onttrekking aan ouderlijke macht, ontvoering, oplichting, fraude en schending briefgeheim. Moest dwangsommen betalen a 400 euro per dag, dus 1600 euro per maand. Vervolgens gevangenisstraf en een uithuisplaatsing van onze dochter naar mij. Zij verdient 1000 euro netto meer dan ik en krijgt alles toegewezen. Huis, auto, schuld uit te betalen aan haar (onderwaarde woning eerste scheiding) En ik moet de helft van de hypotheek betalen van 1 januari 2018 totdat zij de woning overschrijft op haar naam. En dat weigert ze omdat ze dus de overwaarde wil verrekenen. En dan moet ik nog een 11000 euro aan haar betalen. Ook het kind werd betwist en er wordt op haar eis een nieuw raadsonderzoek gestart.
En dat terwijl ik alles naar eerlijkheid en billijkheid wilde verdelen 28 maanden terug.
Ook heb ik alle vaste lasten tot 1 januari 2019 betaald. En dat terwijl ik inmiddels een eigen huurwoning had met de nodige vaste lasten. En totaal geen vruchtgebruik had van de koopwoning waarin zij woont.
Dat noemt men recht volgens het hoge gerechtshof in het hoger beroep.
Ook kreeg ze van Mr. Olland nog een vierde kans buiten het hoger beroep om aan te tonen dat de gefinancierde auto op naam stond van de bank ivm financial lease. Drie keer had ze het al niet aangetoond. En nu kreeg ze buiten het hoger beroep om nog een week de tijd.
Ik heb vier kinderen op te voeden en kan ze niks meer geven. Kom 500 euro per maand te kort en de schulden lopen op.
Dus dit is wat men verstaat onder recht en eerlijk verdelen.
De instanties waaronder schuldhulpverlening hadden dit nog nooit meegemaakt. Ik ben ten einde raad.
Niet alle vrouwen zijn zo. Daar lach ik om. Ik kan zo al tien man opnoemen die allemaal gescheiden zijn en waarbij het wel zo is.
Ik heb deze keuze of ik blijf alleen zonder vrienden en zonder partner of ik blijf alleen met partner gehad en toch weer alleen zonder kinderen en in de financiële misère? Nou dan kan ik toch beter alleen blijven zonder vrienden en zonder partner? Mijn kinderen krijg ik toch nooit te zien.
Lieve partner, als je dit leest begrijp je me nu. En waarom ik nooit een relatie wilde beginnen?
Ik weet dat het een bericht is van 2015, maar helaas is het verhaal anno 2019 nog steeds up to date. Sterker nog, zelfs de jonge generatie mannelijke rechters doen er aan mee. En vernietigd zelfs meerdere uitspraken van zijn collega’s, omdat moeders (aantoonbaar) leugens blijft vertellen. Zelfs vind de rechter dat prima, ondanks ook jeugdbescherming dit duidelijk aangeeft. En dat terwijl er verwaarlozing is aangetoond en dat er gewoon letterlijk door de moeder is gezegd dat het om wraak gaat. Jeugdbescherming, jeugdhulp en inmiddels de coach (van coachpoint) van moeder zijn het niet eens met de ziekelijke acties van moeder en de schade die ons kind daarmee oploopt. 18 maanden lang komt ze al geen enkele omgangsmoment na, dwangsom na dwangsom, die ze gewoon betaald. En ik met mijn andere drie kinderen(van lieve ex) door de scheiding, zien wij niet mijn dochter respectievelijk zusje, zit in de schuldhulpverlening omdat moeders jongste dochter niks betaald, fondsen aangeworven, voedselbank en wat zegt de rechter u kunt meer kinderalimentatie betalen. Ten tijde van uw huwelijk koste uw dochter 650 euro per maand, trema normen. Maar rechter ik heb nog meer kinderen waarvan fulltime in huis, niks mee te maken!
En waar ben je dan als vader? Klopt, helemaal nergens en binnenkort vermoedelijk op straat! En dan, ja ook dat klopt , dan ben ik mijn andere kinderen ook kwijt.
Ik heb precies dat probleem en meer.
Heb de rvdk en vele deskundigen achter me, dit wordt terzijde geschoven. Moeder liegt bedriegt verdraait de situatie (aantoonbaar); het wordt genegeerd en geaccepteerd.
Rechters hebben zelfs letterlijk gezegd (vader wil alleen maar zijn wil opleggen bij moeder) terwijl we daar zaten omdat moeder voor de tweede maal verhuisd was en de omgang daarmee nog verder onder druk zette.
Inmiddels is na 5 jaar procederen het geld op en op een toevoeging hoef ik niet meer te rekenen. Moeder is wederom gestart met een procedure om de omgang nog verder in te perken.
Mijn verweer wordt geweigerd en genegeerd omdat ik geen advocaat heb.
Het door mij daarop wraken wordt gewoon genegeerd en de rechtbank zegt letterlijk (ja in theorie is er wel gelijkwaardigheid maar helaas in de praktijk valt dat voor u even anders uit en bent u geen gelijke, maar ik moet niet zeuren want ik ben niet de enige dus moet het maar accepteren.)
Echter dat doe ik niet en heb inmiddels zo veel papieren en bewijzen dat rechtbank niet onafhankelijk en onpartijdig is, de wet te pas en te onpas naar eigen hand zet en in strijd met de grondwet beslist.
Ik rust niet voor dit is aangepast. En iedereen die soortgelijke situaties heeft meegemaakt roep ik op zich te melden en mee te gaan naar Europa en dit voor eens en voor altijd bij het hof voor de rechten van de mens goed neer te leggen. Leg je er niet bij neer want al kun je het ogenschijnlijk niet veranderen niemand kan je dwingen het te accepteren!
Welk Hof allemaal jo, mij net allemaal ook overkomen. Er moet echt iets aan gedaan worden. De wet zal wel echt aangepast moeten worden in strafbaarheid net als omringende landen. dat bespaart alle problemen voor eens en altijd!
Wat kunnen mensen slecht lezen en wat voelen mensen zich snel aangevallen wat hen in hun situatie is overkomen. Ik lees bijna overal ikikik…..en niet wat wordt onze kinderen aangedaan en wat zijn de gevolgen voor de kinderen en de slachtoffers van onvolwassen gedrag.
Want gewoon in Nederland overduidelijk is dat o.a.:
– alle kinderen de dupe zijn van het gedrag van een ouder(s);
– dat de wet niet overeenkomt met het praktijk (uitspraken);
– dat het belang van een kind in het praktijk niet voorop staat en volwassen mensen alleen aan zich zelf denken;
– dat rechter(s) in het algemeen niet geschikt zijn om een besluit te nemen wat in het belang van een kind is;
– dat het systeem wat nu bestaat niet in het belang is van een kind (teveel verschillende mensen bij betrokken en er is geen duidelijke plan aan aanpak);
– dat er veel meer gekeken moet worden naar waarheidsbevindingen;
– dat slechte ouders veel gestraft moeten worden voor hun onvolwassen gedrag(wet staat het toe maar er wordt geen gebruik van gemaakt);
– dat slechte ouders de rechtszaken maar eens moeten gaan betalen voor hun slechte gedrag;
– dat instellingen zich meer moeten verdiepen in deskundigheid (ouderverstoting is
nu al bijna 40 jaar bekend maar er wordt niks mee gedaan);
– instelling moeten meer gecontroleerd worden op hun kwaliteit;
– visies moeten meer aangescherpt worden op het heden en niet het verleden (zo deden we het altijd);
– er moet sneller en harder ingegrepen worden op de niet meewerkende ouder bij omgangsregelingen en valse beschuldigingen;
– gedrag van ouder(s) moet sneller geanalyseerd worden;
– een instelling en een aanpak voor vechtscheidingen;
– het moet niet gaan om een vader en moeder maar om ouders die kinderen
opvoeden;
– vaders en moeders gelijk stellen volgens de wet en vervolgens ook in het praktijk;
– voor kinderen krijgen alvast een ouderschapsplan vast laten leggen.
Met vriendelijk groet,
Een ouder die het als kind heeft meegemaakt (ouderverstoting en gevolgen ervan) en nu zijn mijn twee dochters ook al de dupe van deze onzinnige aanpak van “het systeem” en het gedrag van een ex.
Tegen Mevr Els zou ik willen zeggen, er wordt niemand beschuldigd. Ik sta aan de zijkant van een vechtscheidingen en ik zie dat kinderen onder druk worden gezet ook al zijn deze groter. Hoe moet het voor kinderen zijn die vier of vijf jaar zijn. Jonge kinderen die zelf nog geen keuze kunnen maken worden meestal door de rechter aan de moeder toegewezen. En dan pas krijg je omkoping of wie de liefste is en gekibbel over alimentatie. Wat de verhouding er niet beter op maakt. Het is geen beschuldiging maar het systeem van kinderrechters die een momentopname meekrijgen en niet achter de voordeur kunnen kijken. Dus geen aanval, want ik ben ook een vrouw.
Zou u alstublieft willen stoppen met de belachelijke stelling dat het per definitie de moeders zijn die de kinderen hun vader ontnemen en de kinderen misbruiken als wapen tegen de ex. Tot de kinderen ernstig psychische beschadigd worden. Andersom bestaat ook hoor…
Beste Els, onze stelling is niet dat het per definitie moeders zijn die vaders hun kinderen ontnemen. Feit is wel dat gescheiden vaders in Nederland ver op achterstand staan ten opzichte van moeders. Als kinderen na een (vecht)scheiding het contact verliezen met een van de ouders, is dat bijna altijd met de vader, slechts in 10-20% met de moeder. Begrijp me goed: in beide gevallen is het verschrikkelijk voor alle betrokkenen. Misschien moet je dit blog eens lezen: Vader grote verliezer in omgangskwesties en het onderzoek van de universiteit Tilburg waarnaar wordt verwezen.
Absoluut!Daar is mijn situatie er 1 van!
En die van mij ook! Ben het geheel met je eens Els!
alleen een narcist reageert zo
Koos op 15-2-2017 om 15:20 schreef
nu iemand die aan de zij lijn staat van een vecht scheiding van haar zoon die al 6 jaar duurt . Het gaat in dit geval niet om de kinderen ,alhoewel deze er wel bij worden betrokken .maar ik heb het bovenste eens gelezen ,en ik moet zeggen dat het zo is dat de rechters en de advocaten de boel aan de gang houden .en leugens ,zoveel dat je daar alleen al een boek vol van hebt .En waar gaat het om geld ,geld, en nog meer geld,zijn x moet aftellen ,maar verzint samen met haar advocaat de ene smoes na de andere en maar rekken Zij leeft in weelde hij in grote schulden en zijn advocaat roept verkoop je huis ,ga aan het werk .Inplaats partner allemitatie te regelen, alleen maar rekeningen sturen. de oudste dochter is gevoelig voor geld de jongste is meer bij haar vader dan bij moeder is meer afhankelijk van aandacht en heeft zelf een baantje bij de AH Ik als moeder en oma regel voor allebei de centen ze komen om de 2 weken een patatje eten hier met zijn drieén. .En dan hoop ik dat de schade die moeder aanricht een beetje kan beperken.Maar als ik goed nadenk is het beslist geen wonder dat in sommige gevallen er een gezins drama gebeurd want al die mannen en vrouwen die aan de verkeerde kant staan moeten wel zo machteloos staan dat er geen uitkomst meer is .en geen hulp ‘nog van famillie nog van eigen advoocaat.
Ik ga binnenkort NL verlaten ben het helemaal zat hier politie advocaten rechters een boevenbende is het. Ze zullen achter mij aankomen maar ik kan ook illegale dingen doen om mij zelf te beschermen. Wat zal ik blij zijn als ik dit tot land heb verlaten.
Ik vind het ongelooflijk schandalig en triest om te lezen dat je hiertoe gedwongen wordt…
Ik ben ook slachtoffer van een ex vrouw die er al 5 jaar alles aan doet om mijn leven kapot te maken,heb mijn kinderen al 5 jaar niet gezien.!!
Valse beschuldigingen…….omgangsregelingen van de rechter die niet nagekomen worden.
Jeugdzorg,Kinderbescherming,Amk, Rubicon kunnen allemaal niets bereiken bij moeder.
4 dochters van 18,16,15,en 9 die de dupe zijn van een gestoorde ex vrouw die alleen maar wraak wilt
Er zijn inderdaad ook moeders die nadeel ondervinden van het gebrek aan feiten… Al 12 jaar zet ik mij ervoor in dat mijn zoon contact heeft met zijn vader. Een vader die voor zijn recht gaat, in plaats van voor zijn kind. Helaas. Vader roept ononderbouwde leugens en daar wordt naar geluisterd, terwijl de feiten worden genegeerd. En het kind betaalt de rekening.
Hier ook!
Helaas heb ik dezelfde ervaring. Vader doet zich voor als de betrokken zielige man die zijn kind niet mag zien van ex_ik dus- en in de praktijk absoluut geen afspraak nakomt. Hij heeft vooral rechten Maar absoluut geen plichten. Onze dochter is 6 vanaf haar geboorte met mij alleen. Hij komt zo 6 maanden niet en dan ineens wel. De omgangsregeling negeert hij maar elk half jaar moet ik voor de rechter verschijnen en mij verdedigen. Hij roept van alles en ik moet bewijzen … de omgekeerde wereld. Hij mag nog steeds komen maar doet het gewoon niet. Feiten worden genegeerd. Ik snap het niet meer en ben op…..ik krijg nu zelfs gedachten de zorg aan hem over te dragen en zelf een omgangsregeling te vragen. Ik zal die zeker nakomen. Ons kind zal dan minder schade oplopen denk je dan…..maar het is zo oneerlijk…
herkenbaar, hier te maken met een vader die inmiddels al zo’n 3,5 jaar er voor zorgt dat onze dochter helemaal geen contact meer wil hebben met mij; ik ben volgens haar alleen maar een mevrouw waar ze ooit een paar jaar heeft gewoond…. té gek voor woorden…. mijn dochter is totaal gebrainwasht… en niemand die ingrijpt…
Breek mij de bek niet open van alles wat hier boven beschreven staat.
mijn afgelopen 5 jaar is een hel.
vrouw wilt plots scheiden na 21 jaar huwelijk
ze vertrekt naar haar moeder en laat mij en 3 kinderen 1.5 jaar in de steek opvoedkundig en financieel gezien.
heeft een nieuw vriendje en trekt bij hem in.
plots kinderbescherming voor de deur…. het zou stinken en vies zijn en de kinderen te dik.
jeugdzorg heeft mijn kinderen meegenomen en bij moeder geplaatst.
het gevecht om omgang was begonnen.
via de rechter opgelegd ouderschap blijft, om als ouders in gesprek te blijven voor de kinderen.
moeder wilde totaal niet mee werken, ouderschap blijft is gestopt.
ik kreeg de kinderen niet meer te zien van jeugdzorg omdat ze “bang” van mij waren.
plots aangifte oudste dochter van seksueel misbruik
aangifte zoon van diefstal
aangifte zoon van mishandeling
en vorige week als klap op de vuurpijl, aangifte zoon van aanrijding met doorrijden.
ik ben van mijn bed gelicht en 3 dagen vast gehouden voor verhoor betreffende mijn dochter
ik moest zelf naar het politie buro komen voor verhoor betreffende aanrijding.
van de andere 2 bleek later dat het meldingen waren en geen aangiftes.
en iedere keer als ik vroeg dat ik graag tegen aangifte wilde doen werd het mij afgeraden omdat het geen enkele zin had en dat alleen maar de situatie zou verergeren.
ik leef nu 5.6 jaar na mijn scheiding in een ware hel.
er word geen fuck aan gedaan betreffende valse aangiftes.
jeugdzorg doet idd niet aan waarheidsbevinding.
kinderrechter deed afgelopen maand uitspraak dat er omgang moet komen, jeugdzorg zegt later persoonlijk tegen mij dat je de uitspraak op verschillende manieren kunt lezen en interpreteren.
nu hoger beroep aangetekend om de gezinsvoogd een standje te laten geven en dat ze de uitspraak van de kinderrechter moet na komen.
moe, en ja zelfs bang door de aantijgingen zit ik nu op kamers.
staat er weer politie voor de deur, krijg ik weer een brief van de politie.
ik heb NIETS verkeerd gedaan maar de meldingen en aangiftes gaan maar door.
uit wanhoop heb ik op mijn telefoon een app geïnstalleerd dat bijhoud waar ik ben op elk moment van de dag om valse insinuaties te voorkomen.
want als ze er zin in heeft komt er straks een aangifte dat ik haar lastig val of heer zou hebben mishandeld.
WANNEER HOUD HET OP!!!
Dit houdt nooit op…..Ga weg uit Nederland dat is de enige oplossing die ik ook…
Daarom vind Partijrechtenkind.eu , dat iedere valse aangifte bestraft dient te woorden..!
Want ondanks de nog steeds veel voorkomende valse aangiftes, zeker bij (echt)scheidingen word er bijna nooit gestraft voor de valse aangifte.
Ondanks, dat het doen van een valse aangifte wel degelijk strafbaar is, Wetboek van Strafrecht Artikel 188
Hij die aangifte of klacht doet dat een strafbaar feit gepleegd is, wetende dat het niet gepleegd is, wordt gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste een jaar of geldboete van de derde categorie.
Lees verder: https://www.linkedin.com/pulse/valse-aangiftes-ruïneren-veel-ouders-en-kinderen-jos-aalders?trk=mp-reader-card
Mijn ex heeft een valse aangifte tegen mij gedaan. ik was zo in shock, ik kon me niet verweren. Ik ben beschuldigd van mishandeling met heel veel nare gevolgen. ik ben sindsdien dakloos samen met mijn dochter en meneer gaat gewoon door met zijn gedrag naar mij. Ik probeer hem te vermijden, maar lukt helaas niet altijd. Hij heeft het overigens niet kunnen intrekken, daar hij dan een boete of erger zou krijgen. dat is ook weer een nadeel dus, om valse aangifte te vervolgen. Na spijt, kan het niet teruggedraaid worden. Ik ben getraumatiseerd door het rechtssysteem die geen rekening heeft gehouden met mijn dochter. Zij hebben een kind veroordeeld tot de straat, samen met haar moeder. meneer had namelijk de sloten veranderd van ons gezamenlijk huis, tijdens mijn huis en contactverbod wat ook nog verlengd werd!!!! Ik heb geen geschiedenis van geweld. Hij is bovendien 1.98 en ik 1.65, ik was eerder bang van hem. Lichamelijke mishandeling was minder erg geweest dan de psychische mishandeling die ik na jaren nog steeds krijg… mentaal legitiem verkracht, daar komt het op neer.
Het gaat om wat er gebeurd naar de ouders toe MAN OF VROUW en het kind. Op deze manier bereik je nog steeds maar 1 kant. Laat dat aan medici over. Maar ik pleit voor gelijke rechten, dus blijf alsjeblieft neutraal hierin.
Het grote probleem is Amber, dat het familierecht hier niet neutraal in is. Juist bij de instantie die recht zou moeten spreken wordt er onderscheid gemaakt tussen moeders en vaders. Vaders trekken te vaak aan het kortste eind. Van gelijke rechten is geen sprake. Dat is precies het probleem dat ik onder de aandacht wil brengen.
Daarom blijf ik bij mijn Standpunt! Dit kweekt haat naar “sekse”! Ik ben een moeder die aan het kortste eind trekt en doe m’n best geen mannen te haten. DE KINDEREN TREKKEN AAN HET KORTSTE EIND, door een liefhebbende ouders te missen die ook door dat leugenachtige systeem aan het kortste eind trekken. Heeft niets met geslacht te maken hoor liefhebbende ouders zijn. En het is nou eenmaal een gegeven dat vrouwen ze dragen en voeden. Ik heb gehad dat meneer zelfs jaloers was op borstvoeding. Veiligheid is voor de kinderen en alle liefhebbende ouders.
Dat is jouw goed recht Amber, maar je mist de essentie!
Hier ben ik het absoluut mee eens. De rol van de moeder (al voordat het kind er is) lijkt vaak onderschat.
Ik geloof dat een kind recht heeft op contact met beide ouders op een gezonde en natuurlijke manier en dit kan doordat de ouders zich aan het kind aanpassen en niet andersom.
narcisme is een criterium voor het DSM-V
welke erg vaak terug te vinden is als onderliggende gedachte bij de liegende vrouwen.
borderliner, narcisme, manipulatie
De vechtscheiding, scheidingsperikelen in het algemeen zijn er omdat het kan niet omdat het moet, het beleid en systeem maken dit mogelijk! De vechtscheiding is een bewust en gecreëerd conflict doordat een bekrachtigde afspraak geen waarde heeft niet op schrift niet bij uitspraak van een rechter daar waar de burger en kind worden misleid door misleidende onvolledige informatie die leiden tot conflict en geestelijke mishandeling van ouder en kind in stand gehouden doordat de rechterlijke macht geen handvatten heeft. Kinderen lijden niet van de scheiding maar van het conflict de vechtscheiding zorgt voor de gouden eeuw voor advocaten en al de zogenaamd dienende instanties. Ik hoop toch echt dat gescheiden Nederland dit helder heeft het gaat de Overheid echt niet om het belang van het kind. Je wordt bij scheiding verplicht tot afspraken deze worden al dan niet in harmonie bekrachtigd maar hebben geen enkele waarde.
Men spreekt van vechtscheiding wanneer een echtscheiding niet alleen gepaard gaat met negatieve gevoelens naar de (ex-)partner, maar ook met acties met de bedoeling de andere partner schade toe te brengen.
De definitie van de vechtscheiding lijkt me helder gescheiden Nederland de jarenlange procedures levert alleen maar geestelijke slachtoffers op we worden als samenleving belazerd het beleid en systeem maakt dit mogelijk gezien zijns loyaliteit zien onze kinderen het graag anders en dienen als wapen voor de gefrustreerde ouder en dienende instanties in het “belang van een kind” !!?
nee Monique, dat is niet het probleem. Degene die het hardst slachtoffer kan spelen die krijgen gelijk. Dat zijn misschien vaak de dames maar ook vaak genoeg de heren. Wat ook misgaat is het systeem van rechtsbijstand. De partij die met een toevoeging de ander kapot procedeert. Advocaten werken hieraan mee, raad voor rechtsbijstand ook. Het bizarre is nl. dat als de ene ex een bedrag krijgt van de andere de advocaat zijn normale uurtarief alsnog mag rekenen. totaal geen enkel impuls om dus minnelijk te schikken. Hier spreekt een moeder die al 2 jaar kapot wordt geprocedeerd door een narcistische ex man. En let op , deze diagnose is door psychiaters gesteld.
Ik wil graag zeggen dat ik het gewoon eens ben met Monique en dat ik me er helemaal in kan vinden ik ben zelf een meisje van 13 en ik heb de afgelopen paar jaren erg gemerkt dat mijn moeder ondanks dat ze hartstikke vaak manipulerend is en vaak heeft gelogen toch vaak in gelijk wordt gesteld door de hulpverleners terwijl ik er midden in zit en er ook vaak over heb verteld hoe dingen zijn gegaan dat mijn verhaal gewoon vervaagt er wordt namelijk niks mee gedaan…
Sterkte meid!
Zorg goed voor jezelf en vraag hulp als je dat nodig hebt en waar het veilig voelt voor jou!
lieve meid, Mijn zoontje van 4 zit er ook mee. Komt met vervelende verhalen thuis dat ik slecht ben en mijn familie en dat ik door moet van zijn vader en opa en oma. Klinkt misschien heel naar en hard maar dat hoort hij dus elke keer en er word niet naar geluisterd omdat hij 4 is. Ik ben bang dat als niemand een begin maakt dit door kan gaan. Vader of moeder maakt geen verschil. Ik doe mijn best en krijg hulp van de school misschien kan jij ook hulp krijgen van de school. Zij geven hulp aan mijn zoontje en de speciale aandacht omdat hij 4 is. Leugens zijn niet goed te praten maar als kind hoor jij gehoord te worden. Jij bent het echte slachtoffer van de leugens. Maar meid hartstikke goed dat jij het verschil weet dat er gelogen word. Je kan ook schrijven naar de rechters uit eigen wil waar jij wilt blijven.
1. Ik zal je wel vertellen ik vertel mijn kindje elke dag dat ik van hem houdt.
2. slechte dingen hoor je niet te zeggen dat kwetst
3. Ik spreek geen kwaad over zijn vader want ik geloof in karma
4. ik houd structuur aan omdat mijn kindje geen afwijking van aan.
5. Altijd zou ik mijn kind voorop zetten en vragen wat hij nodig heeft. Met 4 jaar en hij verteld heel duidelijk. Hij is pienter.
Mijn zoontje geeft zelf ook aan bij de juf en aan mij en totale vreemden dat hij niet naar zijn papa wilt omdat hij lelijk en slecht praat.
Er is geen verschil vaders of moeders.
Je zou ook via de media YouTube, tv, kranten, dit naar voren kunnen brengen er moet nou geluisterd worden naar de kinderen.
Succes verder er komt een einde aan hoor iemand zal opstaan en een flinke aardbeving komen.
Hier ook herkenning, maar dan andersom. Ik ben alternatief genezer en vader zoekt steun bij regulier en kreeg steeds mensen mee. Want veilig thuis hoeft niet aan waarheidsvinding te doen. En iedereen werkt met elkaar samen regulier, maar niet met mij of mensen zoals ik. Ik zie het als natuurgeneeskundigje treiteren.
En mijn onbekendheid met het grote systeem geeft juist dat ik niet goed raad wist hoe me te verdedigen hiertegen. En ik ben juist in het alternatieve circuit gekomen omdat mensen hier liefdevoller met elkaar omgaat en niet onnodig juridiseert.
Onderwijl mag mijn zoon alleen maar bij zijn vader wonen.
Ik vind het erg spijtig dat het artikel zo gefocust is op vaders, die het slachtoffer zijn van haatdragende moeders. (Omgekeerd komt ook erg vaak voor.) Hierdoor ontstaat er een discussie tussen vaders, die slachtoffer zijn van haatdragende moeders en moeders, die slachtoffer zijn van haatdragende vaders. Jammer, want volgens mij zitten we allemaal in hetzelfde schuitje.
Dat klopt Sharon, vaders en moeders kunnen allebei in datzelfde schuitje terecht komen. Maar het is in Nederland nu eenmaal zo dat vaders vaker benadeeld worden in een scheiding dan moeders, puur door hoe het ‘systeem’ functioneert. Dat is niet iets dat ik verzin, maar de realiteit. Lees ook: http://bit.ly/1IHN1cS
Ik heb meer de mening dat iedereen dan wel een verhaal vertelt maar waar zijn de waarheidsbevindingen. Zo kunnen ook talloze moeders hun verhaal doen en het gelijk krijgen! Ik zit namelijk een jaar lang met een gek die helaas de vader is van mijn kinderen. Het enige wat ik doe is mijn kinderen beschermen en heb heel veel bewijzen waar niet naar gekeken wordt! Rechten van de vader, kijk eerst naar de rechten van de kinderen! Een ouder die continu dreigt en de storende factor is, als moeder loop je aan alle toeters en bellen te trekken. Zelfs de politie kaart aan dat hij elke keer bij de grens ligt en waardoor ze niks kunnen doen! Dat is een ongezonde situatie voor de opvoeder van de kinderen en de kinderen zelf. Door een persoon loopt zelfs de moeder ( die heel goed zorgt voor de kinderen, wat bewezen is door de instanties) de risico haar kinderen kwijt te raken en de kinderen hun moeder. Frappant! Nee in Nederland is alles krom!
“Vraag aan de kinderen wat zij willen”…… Een kind dat klem zit, last heeft van enrstige loyaliteitsproblematiek is getraumatiseerd en kan niet meer aangeven wat die wilt.
Het is juist geestelijke kindermishandeling een kind te dwingen om zich uit te spreken, een keuze te moeten maken tussen 1 van de ouders.
Het is een schande dat ouders naar de rechtbank moeten omdat het ouderschap ter discussie staat. Blijkbaar was die vader of moeder wel goed genoeg tot aan de scheiding, maar komt ouderschap dus ter discussie omdat 1 van de ouders de ander wil weren.
Het is een schande dat zogenaamde hulpverleners, zonder enige kennis van PAS/OVS en vaak zelf onwetend een PAS slachtoffer en/of agressor kinderen gaan bevragen in bij zijn van de vervreemder. De uitspraken van de kinderen verwerken in rapporten, die naar de rechtbank worden gestuurd. Wetende dat dan ook de verstoten ouder deze uitspraken (leugens: hij was gemeen, hij heeft aan mij gezeten, het was nooit leuk met/bij hem, hij schold mij uit, hij geeft niets om mij, hij heeft mijn moeder pijn gedaan, etc etc) lezen.
Besef hoe hoog de drempel naar contactherstel is, zodra deze leugens zwart op wit staan en derhalve als waarheid worden aangenomen! Hoe bang het kind is de vervreemde ouder weer onder ogen te (moeten) komen.
Ik heb het dan niet over vaders/moeders die de kinderen hebben misbruikt of mishandeld tijdens de relatie, maar “gewone, normale, goedwillende ouders” die van de ene in de andere verbazing vallen en er achter komen dat het praktisch onmogelijk is je te verweren tegen leugens en het systeem die deze leugens zelfs aanmoedigen.
8 op de 10 keer is het de vader die aan het korste eind trekt.
Wat Monique wil bereiken, onderstreep ik van harte en elke moeder die zich negatief aangesproken voelt, kan eens goed in de spiegel kijken! Waar komt die weerstand vandaan?!
Vragen aan de kinderen wat zij willen…..
Dat wordt vaker gezegd.
Ik vind dat uitermate dom. Want die vraag leeft helemaal niet bij een kind. Een kind wil onder normale omstandigheden ALTIJD zijn beide ouders. Het zijn de volwassenen die onrust veroorzaken bij het kind door deze vraag bij hem/haar op te roepen.
Een kind kan niet beslissen in zijn belang. Een kind beslist dan alleen op basis van wat het prettig vindt op korte termijn.
Hoe dom kunnen we zijn?!?!?!
Waarom wordt er zoveel gesproken over goed opvoeden en dat het kind niet zelf kan beslissen. Maar bij scheiding moeten we ineens aan het kind gaan vragen wat het wil.
https://gezinszorg.wordpress.com/2013/07/24/kind-hoeft-niet-te-kiezen/
Helemaal eens bonusMoeder, dit is het meest verschrikkelijke wat een kind kan worden aangedaan. En het ergste is dat de familierechter alles ‘ophangt’ aan dit ‘5-minuten-gesprekje’met het kind dat meestal al helemaal is gebrainwashed: http://bit.ly/1tY82oi
Mee eens. En het gevaar is dan ook dat ouders verwende kinderen kweken. Dat zie ik in mijn situatie. Gezonde voedingsregels handhaven is er dan niet meer echt bij bijvoorbeeld.
Herkenbaar, net mijn scheiding. Nu na 6 jaar weer een zoveelste rechtszaak. Je bent machteloos, een speelbal.
Trouwens hartstikke goed wat je schrijft, Annemarie!
Helemaal mee eens!
Heel herkenbaar 🙁
In ons geval zei RvdK ook dat contactherstel goed is voor de kinderen, maar moeder werkte zo tegen en de kinderen waren al ouder dat hulp inzetten toch geen zin had. Dus trok RvdK zich maar terug 🙁
Het doen van een valse aangifte is al strafbaar, maar tot nu toe bracht het OM zo’n zaak vaak niet voor de rechter.
Volgens Justitie kost het natrekken van valse meldingen veel tijd en geld en is zo’n aangifte bovendien erg belastend voor degene die beschuldigd wordt.
Soms wordt zo’n aangifte gedaan om iemand een hak te zetten.
Justitie denkt dat er veel minder valse aangiftes komen als er altijd wordt vervolgd.
Bron: http://nos.nl/artikel/335070-valse-zedenaangifte-altijd-vervolgd.html
Niet enkel vervolgen als het om valse zedenaangifte gaat, want in (echt)scheidingszaken komen valse aangiftes zoals mishandeling, verwaarlozing en zelfs misbruikook veelvuldig voor!
Eigenlijk is het niets nieuws, om valse aangiftes te vervolgen/bestraffen.
Zie Artikel 188 Wvsr: Hij die aangifte of klacht doet dat een strafbaar feit gepleegd is, wetende dat het niet gepleegd is, wordt gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste een jaar of geldboete van de derde categorie.
Maar ondanks dat het altijd al strafbaar was en nog is, doet men er veelal niets mee en zo krijgen wij dan enkel nog maar meer onvrede en ellende met vaak ernstige gevolgen, doordat je machteloos staat, als er geen vervolging komt bij valse meldingen.
En dat er helaas ook vaak valse aangiftes/meldingen worden gedaan is ook geen nieuws, maar dit mag niet ten koste gaan van.
Wetten en regels zijn er niet voor niets zou je denken, dus dat men nu pas komt met het vervolgen is uberhaupt al erg duister, maar wel een bekentenis dat politie/justitie
het deccennia hebben nagelaten om valse meldingen te vervolgen/bestraffen.
Dus laten wij gelijk de wet eens goed naleven en niet enkel vervolgen bij zedenaangifte, maar iedere valse aangifte mits het ook onomstotelijk bewezen kan worden moet worden aangepakt..!
En zeker als het om kindermisbruik/mishandeling gaat, want eigenlijk is dit dan ook het misbruiken van een kind, maar dan voor eigen gewin, zoals bvb uit rancune, jaloersheid of om de andere ouder de kinderen te kunnen ontnemen met vaak alle gevolgen van dien.
De politie wil daarom ook valse aangiftes van zedendelicten hard aanpakken.
Aangevers zouden strafrechtelijk moeten worden vervolgd.
Bron: http://www.volkskrant.nl/vk/nl/2686/Binnenland/article/detail/927011/2008/04/14/Valse-aangiften-zedendelicten-onderzocht.dhtml
Want de nadelige gevolgen van de dan onterecht aangewezen verdachten van bvb een zedenmisdrijf zijn vaak niet te overzien.
En om ook dat te voorkomen moet men valse aangiftes/meldingen ook adequaat straffen, want dat word nog steeds niet voldoende gedaan met alle gevolgen van dien.
Want zie bvb deze : Hoever niet willende ouders soms gaan bij een (echt)scheiding, /content/2011/01/kinderen-van-de-rekening=&
Dit is een van de vele voorbeelden en daar heeft nooit iemand het over, zelfs als het uitkomt dat het valse verklaringen waren word er niet gestraft.
Maar voor deze kinderen en hun vals beschuldigde ouders is en blijft het een levenslang trauma..!
Het is een heel herkenbaar artikel. Ik, en vooral mijn kinderen, zitten in een zelfde situatie. Alleen bij ons is het andersom. Het is jammer dat een dergelijk artikel niet objectief blijft. Er zijn vrouwen genoeg die hetzelfde meemaken. Ik loop steeds tegen deze instanties aan, die juist de vader overal gelijk in geven.
Juist dit soort artikelen houd een vechtscheiding in stand en is schadelijk voor de kinderen. Waarom? Mijn kinderen krijgen dit artikel van hun vader gestuurd, geen idee waarom, dat licht hij niet toe misschien zodat ze inzien hoe hij zich voelt en om aan te geven dat het echt zijn schuld niet is? Maar zij voelen zich verdrietig. Het maakt hen niet uit wie er schuld heeft aan de scheiding. Zijn willen alleen maar dat de rust in hun leven terugkeert, dat ze van papa en van mama mogen houden, onvoorwaardelijk, zonder commentaar. Laten we ophouden met naar elkaar te wijzen! Waar twee vechten hebben twee schuld. Het is aan de ouders om uit de impasse van een vechtscheiding te komen.
Ik ben het helemaal met mams eens. Ook ik heb het omgekeerde meegemaakt. Mijn hele leven en daarmee het leven van een inmiddels 14 jarig meisje is ontwricht door een gewelddadige vader die de hele hulpverlening tegen mij wist op te zetten. Sindsdien ondanks het ernstige geweld waar ik tevergeefs hulp bij heb gezocht, nergens ooit serieus genomen of geloofd. Al 14 jaar word ik tegengewerkt door instanties. En de vader, met wie ik Goddank niet getrouwd was en die zelf zijn kind nooit heeft willen erkennen, blijft met regelmaat lastig vallen. Ik schrijf al jaren boeken over de gevolgen van relationeel geweld en de falende hulpverlening die ziende blind is en het levert niets op. In dit artikel zie je dat we straks helemaal de andere kant op gaan bewegen en dat de moeder in het beklaagdenbankje komt. (waar ik al 14 jaar in zit) En dan na tien jaar ofzo, draait het zich weer om. Dit is een zwart-witmaatschappij, waar de weg van het midden helemaal zoek is! In plaats van dat we dit systeem aan de kaak stellen, labelen we de slachtoffers ervan…..waanzin ten top.
Beste Sabine,
Als jij slachtoffer was van “ernstige geweld” en je hebt daar ook bewijs voor, dan heeft het onderwerp “huiselijk geweld” zoveel prioriteit gekregen dat ik er geen bal van geloof dat je nergens gehoord wordt. Daarvoor heb ik dit wereldje te goed leren kennen.
Als je na de scheiding plots bent gaan roepen dat de ex heel geweldadig was en je doodsbang voor hem bent, maar er is geen enkel bewijs voor jouw beweringen, dan geeft jouw verslag mij hoop. Ook mijn ex schreeuwt al 6 jaar moord en brand over het ernstige geweld van mij met stiekeme ‘meldingen’ bij het ziekenhuis, valse aangiftes en flutrapportjes van psychologen die haar verzinsels herhalen. Ze is het zelf langzamerhand volledig gaan geloven en hangt in haar slachtofferschap, maar ik heb simpelweg nog nooit iemand geslagen…
Ik ken je niet en mijn excuus als jou echt wat is overkomen, maar het verhaal klinkt te ongeloofwaardig om waar te zijn en te herkenbaar als de moeder die blijft hangen in ‘het was zijn schuld’.
Groet,
Rob
PS: zorg jij voor goed contact tussen vader en dochter?
Ik heb het ten gronde uitgetest, zelfs voor valsheid in geschrifte deinzen bepaalde advocaten niet terug. De man heeft bijna altijd de strijd op voorhand verloren.
De wetswijzging naar ‘gelijkmatig verdeeld verblijf’ komt trouwens van een vrouw, met het oog om de armoede te bestrijden die bij de man meestal nog meer ontstaat dan bij de vrouw die in 99% van de gevallen de kinderbijslag krijgt (ook al verdient zij meer dan de man, dit zegt al veel over ‘gebrek aan genderneutraliteit’). Daarom waren zoveel vorderingen bij Davo niet inbaar (dat gefraudeer komt maar nadien een keer de man niet anders meer kan, denk bijv. aan de moord op de griffier en de rechter in Brussel).
Maar dieper ligt een ander probleem: het weigeren van schuld toe te wijzen aan de agressieve partner die valsheid in geschrifte doet, weigert zelf vonnissen/beschikkingen na te leven of zelfs wegloopt in een ‘afstand van geding’ als ze plots alleen blijkt bewezen te hebben dat alle schuld bij haar lag.
Ik ben, zoals Rechter Salomon zo’n 3000 jaren geleden, ook niet voor het ‘in twee snijden’ van kinderen door de schuld van de ouders, maar dat is wat nu gebeurt omdat meestal een partner zich te emotioneel gedraagt en het schip tot zinken bracht. Dat de waarheid in het midden ligt, is helaas niet waar (slechts in zo’n 25% van de gevallen of minder die ik mocht bestuderen totnogtoe), en de schuldige wordt, als zij (of hij) agressief is en aanvalt, meestal alles toebedeeld. Het gerecht acht zich onfeilbaar. Kernprobleem met de schuldloosheid van ouders, is dat men camoufleert dat het recht zich altijd schuldloosheid toekent. Veel te veel organiseren de rechters een echtscheiding i.p.v. te kijken wie ‘onwillig’ is. Een simpele textuele analyse door software en niet door rechters, zou meer soelaas brengen. Ik ben daar dan ook mee bezig. Eender wie zich onterecht behandeld voelt, mag zijn/haar vonnis + conclusies bezorgen aan mij ter analyse en bespreking ervan. Let wel: ik blijf objectief, ik kies GEEN partij. Net om die reden blijf ik jurist en wil ik geen advocaat worden. Ik leef echt art. 444 na immers: enkel de waarheden onderzoeken langs beide kanten om dan art. 22bis van de grondwet te kunnen toepassen: Het échte belang van het kind (vanuit art. 3 van de Kinderrechten). +je (Jean Van Belle, gerechtelijk expert)
Wat een complete onzin. Ik heb jaren moeten strijden voor de veiligheid van mijn dochtertje. De rechter legde psychologische rapport naast zich neer en zei dat zij haar vader gewoon moest zien. Ongeacht wat hij met haar gedaan had. De raad van kinderbescherming zei letterlijk tijdens de zitting. Ik ken het dossier niet, maar wij pleiten altijd voor omgang met beide ouders. Mijn dochtertje draagt daar nog steeds de gevolgen van haar omgang met haar vader Pas toen het te laat was, zeiden ze…tja konden we ook niet weten. Dit allemaal terwijl de artsen een volledige rapport hadden geschreven en geadviseerd om de omgang per direct te stoppen, evenals de psychologen. Want een f@# bullshit dat de vaders altijd benadeeld worden
Nora en de andere vrouwen/moeders die het ‘omgekeerde’ hebben meegemaakt: natuurlijk zijn er moeders die hun kinderen niet zien, benadeeld worden door het systeem, onrechtvaardig behandeld zijn etc. maar daar gaat dit blog niet over. Vaders worden in Nederland nu eenmaal VAKER benadeeld waar het gaat om omgang met hun kinderen. Negen van de tien keer trekt hij aan het kortste eind, puur als gevolg van een falend rechtsysteem dat niet naar feiten kijkt, maar naar leugens luistert. Als de ex het dan ook nog eens in haar hoofd haalt om valse aangiften te doen dan kun je het als vader in Nederland helemaal wel schudden (daar gaat deze website over: over de GEVOLGEN VAN VALSE AANGIFTE). Vrouwen worden hiervoor zelden of nooit vervolgd, maar krijgen vervolgens wel de kinderen toegewezen en houden die met succes weg bij de vader. Een gescheiden vader heeft het nakijken in dit land, uitzonderingen daargelaten!
Monique, dit is een heel herkenbaar en duidelijk verhaal. Jullie blog ‘de gevolgen van valse aangifte’ geeft duidelijk weer welke gevolgen een valse aangifte heeft en de vele facetten die het raakt. Een daarvan is vaak de kinderen en helaas zijn het meestal vrouwen die dankbaar gebruik maken van de optie: valse aangifte tegen de ex man. En inderdaad hier functioneert het Nederlandse systeem helemaal niet…
Het heeft mij verbaasd dat er reacties komen dat het weer de vaders zijn, genderneutraal, niet objectief….? Lezen deze moeders de blog wel goed? Het gaat in jullie blog over de gevolgen van valse aangifte, zijn deze moeders daar ook het slachtoffer van?
Ook ik heet Frans en voor mij is het erg herkenbaar! Het annimatie filmpje over PAS is erg helder en begrijpelijk voor iemand die nooit met een dergelijke situatie te maken heeft gehad.
In je eerste blog post van 1 januari 2012 vermeldde je jullie doelstelling: “Er is in onze ogen heel veel mis in dit land. Ons doel is om aandacht te krijgen voor de problematiek en de maatschappelijke en politieke discussie op gang te brengen. Zo hopen we een bijdrage te kunnen leveren aan veranderingen en te voorkomen dat anderen hetzelfde moeten meemaken.”
Ik las vandaag weer nieuws berichten over het vertrouwen in de Minister van Veiligheid en Justitie Ivo Opstelten; deze man is toch eind verantwoordelijk voor alles wat in jullie zaak is misgegaan. Waarom zit deze minister Ivo Opstelten er nog?
Ik heb het omgekeerde meegemaakt. Het rechtssysteem faalt ernstig. Dit artikel is niet objectief. Zat moeders die hetzelfde meemaken. Ik ben er ook een van.
Niemand vraagt wat de kinderen willen. Hoe zij het zien.
Leef en laat leven in vrede. Denk aan het belang van de kinderen.
“Vraag aan de kinderen wat zij willen”…… Een kind dat klem zit, last heeft van enrstige loyaliteitsproblematiek is getraumatiseerd en kan niet meer aangeven wat die wilt.
Het is juist geestelijke kindermishandeling een kind te dwingen om zich uit te spreken, een keuze te moeten maken tussen 1 van de ouders.
Het is een schande dat ouders naar de rechtbank moeten omdat het ouderschap ter discussie staat. Blijkbaar was die vader of moeder wel goed genoeg tot aan de scheiding, maar komt ouderschap dus ter discussie omdat 1 van de ouders de ander wil weren.
Ik heb het dan niet over vaders/moeders die de kinderen hebben misbruikt of mishandeld tijdens de relatie, maar “gewone, normale, goedwillende ouders” die van de ene in de andere verbazing vallen en er achter komen dat het praktisch onmogelijk is je te verweren tegen leugens en het systeem die deze leugens zelfs aanmoedigen.
8 op de 10 keer is het de vader die aan het korste eind trekt.
Wat Monique wil bereiken, onderstreep ik van harte en elke moeder die zich negatief aangesproken voelt, kan eens goed in de spiegel kijken! waar komt die weerstand vandaan?!
Het zou mooi zijn als het genderneutraal gehouden zou kunnen worden, dat zou een het merendeel van de misstanden uit de wereld helpen.
Het artikel geld voor een meerderheid waar deze problematiek bij speelt, daar is gender nu eenmaal bepalend.
“De familierechter, Raad vd Kinderbescherming en jeugdhulpverlening staan meestal al op voorhand aan de kant van de moeder. In deze kringen – bijna allemaal vrouwen – heerst vaak nog een even opvallend als antiek moederschapideaal.”
Dit is zo goed als feit, het woord moeder vervangen door ouder is helaas niet van toepassing.
Graag genderneutraal houden! Er zitten zat moeders in ditzelfde schuitje, veel meer dan iedereen denkt. In dit artikel is het weer een afreageren op de moeder die alles voor elkaar krijgt. Ik ken enorm veel moeders, waaronder ikzelf, die het andersom ervaren. Om een artikel objectief te houden, graag het woord ouder gebruiken
9.op de 10 keer is het de moeders en ze komt er makkelijker mee weg door steun van het systeem. Voor mij is deze blog helaas een erg herkenbaar verhaal.
Bij mij was het dus ook echt de vader die deze treiter campagne startte! Ik ben als moeder ook kapot geprocedeerd en jeugdzorg die hij had ingeschakeld werkte vader helemaal in de hand! Als de zogenaamde professionals een echte diploma en ervaring hadden dan kon er doorheen gekeken worden maar dat hebben die kindertjes die hunzelf voor voogd uitgeven dus niet.
Jammer….
Wat een vreemde reacties van moeders. Ik geloof best dat er ook moeders nadeel ondervinden van een nogal feiteloos familierecht. Maar ik geloof echt niet dat er net zoveel moeders zijn die hun kinderen verliezen nadat de vader een valse aangifte wegens mishandeling, incest, verkrachting of kinderporno heeft gedaan. Die misstand is echt niet genderneutraal.