Ouderverstoting: in de greep van ‘het regime’

Geplaatst op 3 juni 2016 door Monique

In dit blog: Voor het eerst na tien jaar spreekt Frans zijn zoon weer!

Illustratie Peter van Straaten

Een ouder die ouderverstoting veroorzaakt, bedient zich van indrukwekkende en zeer vernuftige tactieken. Daarmee overtuigt deze ‘controlerende’ ouder niet alleen het eigen kind van de slechtheid van de andere ouder, maar de hele omgeving. Die wordt – vaak onbewust – medestander bij de missie van de controlerende ouder om het kind te beschermen tegen die in en in slechte, andere ouder. In ieder geval, dat is wat ze iedereen willen laten geloven. En daar zijn ze heel succesvol in!

De naaste familie van de controlerende ouder is vaak een meedogenloze bondgenoot in de lastercampagne tegen de ex-partner. Daar is niet veel voor nodig. Ouders, broers en zussen kiezen al snel de kant van hun naaste. Logisch. Ze geloven gemakkelijk de negatieve verhalen en zwartmakerij van de controlerende ouder over die verdorven ex en hebben geen idee wat er werkelijk aan de hand is. Van ouderverstoting hebben ze nog nooit gehoord…

Kinderombudsman: “Ouderverstoting is een ernstige vorm van geestelijke kindermishandeling.”

Meestal zonder het in de gaten te hebben, doen de familieleden actief mee aan ouderverstoting en dragen zo bij aan de (stille) pijn, verdriet en ellende van het kind over de verwijdering met de andere ouder. Lees verder →

Bewust van ouderverstoting!

Geplaatst op 25 april 2016 door Monique

25 april is Internationale Dag Bewustwording Ouderverstoting

Wereldwijd wordt er extra aandacht gevraagd voor deze ernstige vorm van kindermishandeling. Dat is hard nodig, want door ouderverstoting verliezen jaarlijks, alleen al in Nederland, duizenden scheidings-kinderen het contact met een van de ouders. Meestal is dat de vader, hoewel het aantal moeders die dit overkomt toeneemt.

Ouderverstoting is zeer schadelijk voor kinderen. Ze ondervinden vaak de rest van hun leven de ernstige gevolgen, vooral op sociaal, emotioneel en relationeel gebied.

Veel mensen hebben nog nooit van ouderverstoting gehoord. Ze hebben geen idee dat het risico op ouderverstoting groot is bij scheidingen met langdurige en steeds weer oplaaiende conflicten over zorg en omgang. De kans dat het kind uiteindelijk het contact met een van zijn ouders verliest is groot!

Hoe meer mensen zich bewust zijn van ouderverstoting en de schadelijke gevolgen voor kinderen, hoe beter dit enorme maatschappelijke probleem aangepakt kan worden. Daarom is het belangrijk om deze informatie zo breed mogelijk te delen!

Vechtende ouders maken kind geestelijk kapot

Als een kind rondom een (vecht)scheiding ineens zegt dat het een van de ouders niet meer wil zien en deze ouder – zonder goede reden – zelfs lijkt te haten, dan is de kans groot dat er sprake is van ouderverstoting. Lees verder →

Professionele hulpverlening (h)erkent ouderverstoting niet

Het gros van de rechters en professionele hulpverleners herkent – door gebrek aan kennis – de afwijzing van een ouder door een scheidingskind niet als mogelijk signaal van ouderverstoting, maar ziet het juist als bevestiging dat de verstoten ouder inderdaad de onveilige en slechte ouder is. Lees verder →

Wegkijken van ouderverstoting is geen optie meer

Wees alert op de signalen van ouderverstoting. Familie, vrienden, buren, leerkrachten, sporttrainers, muziekleraren et cetera die een vermoeden hebben van ouderverstoting ofwel emotionele kindermishandeling in hun omgeving kunnen wel degelijk wat doen. Lees verder →

DEEL dit bericht en draag bij aan bewustwording van ouderverstoting!

Waarschuwing voor NIP jeugdpsycholoog

Geplaatst op 9 april 2016 door Monique

Deze week viel de uitspraak van het College van Toezicht van het NIP (Nederlands Instituut van Psychologen) op de mat. De jeugdpsycholoog werkzaam bij Juzt, een grote jeugdzorgaanbieder in West-Brabant, tegen wie wij klachten hadden ingediend krijgt een waarschuwing. Zij verprutste de laatste kans op contactherstel tussen Frans en zijn kinderen volledig. Met de waarschuwing wordt een deel van de klachten erkend. Toch overheerst teleurstelling, want over het verwijt dat ouderverstoting door deze jeugdpsycholoog niet werd (h)erkend, rept het NIP met geen woord. Terwijl daar nou net de essentie ligt voor het blunderen van deze psycholoog.

De omgangsprocedure sleepte zich al vier jaar voort. Frans heeft zijn kinderen dan al bijna acht jaar niet meer gezien. De Raad vd Kinderbescherming had onderzoek gedaan en was geschrokken van het negatieve vaderbeeld dat de kinderen van Frans door hun moeder was opgedrongen. Voor de ontwikkeling van de kinderen vond de Raad het erg belangrijk dat het contact met hun vader zou worden hersteld. Maar tot ieders verbazing wijst de meervoudige familiekamer de door de Raad voorgestelde (omgangs)ondertoezichtstelling af en geeft Juzt de opdracht de (on)mogelijkheden voor begeleide omgang te onderzoeken. Het uiteindelijke doel is drie begeleide contacten.

Laatste kans op contactherstel

Het was de laatste mogelijkheid voor contactherstel tussen Frans en zijn kinderen, voordat de oudste 18 jaar zou worden. Uitgebreid hebben we met Juzt gesproken over de specifieke achtergrond in deze zaak (valse aangiften), de problematiek bij de kinderen (ouderverstoting) en onze verwachtingen van dit traject. Als er in ieder geval één (begeleid) gesprek met de kinderen zou kunnen plaatsvinden, dan zou dat wat Frans betreft al een stapje in de goede richting zijn. De gedachte was dat deze ontmoeting de druk wat van de ketel zou kunnen halen zodat het voor de kinderen hopelijk iets gemakkelijker zou zijn om later, wanneer zij daar behoefte aan zouden hebben, contact te zoeken met hun vader.

De jeugdpsycholoog gaat aan de slag. Na een tussentijds gesprek zijn wij er helemaal niet gerust op dat zij in de gesprekken met de kinderen inderdaad wel voor de juiste insteek en aanpak kiest. We melden onze zorgen in een uitgebreide e-mail en houden ons hart vast… Lees verder →

13 februari – tien jaar later…

Geplaatst op 13 februari 2016 door Monique

Dit is mijn man Frans met zijn kinderen, in veel betere tijden.
Een leuk gezin, op vakantie in Frankrijk. Papa poseert trots met zijn kids. Mama – net zo trots – fotografeert haar drie lievelingen.

De kinderen zijn nu 17 en 19 jaar oud, ze volgen een opleiding en wonen maar een paar kilometer bij ons vandaan. Veel meer weten we niet van ze. Want vandaag op 13 februari precies tien jaar geleden, sprak Frans zijn kinderen voor het laatst. Sinds die dag heeft hij geen contact meer met ze.

Vals beschuldigd

Die noodlottige 13e februari in 2006 gaat Frans – hij is dan inmiddels gescheiden, de kinderen wonen bij hem – nietsvermoedend met zijn zoontje mee als begeleider met een schooluitje. Daar wordt hij in het openbaar en in het bijzijn van andere ouders, leerkrachten, klasgenootjes én zijn zoontje van 7 jaar oud door de politie gearresteerd en hij zit zes weken in de gevangenis, in voorarrest. Zijn ex had valse aangiften tegen hem gedaan. Frans zou haar hebben mishandeld en seksueel misbruikt gedurende zo ongeveer hun hele relatie; ze waren drieëntwintig jaar samen!

Politie gelooft leugens kritiekloos

Na de arrestatie worden de kinderen van Frans ‘opgevangen’ door zijn ex. Ze wonen nog steeds bij haar. Dat was ook precies haar bedoeling. Met de valse beschuldigingen wilde de ex iedereen laten geloven dat ze eindelijk de moed had gehad om te vluchten uit een relatie met veel psychisch en lichamelijk geweld. In werkelijkheid probeerde ze met die leugens haar eigen vreemdgaan te verdoezelen; precies de reden waarom Frans de relatie had beëindigd! Met haar valse beschuldigingen wilde ze ook aannemelijk maken dat de kinderen niet veilig waren bij vader Frans, nu ze daar ‘helemaal alleen’ zonder hun moeder woonden. En daar is ze heel goed in geslaagd. De politie geloofde zonder enige kritiek al haar leugens en heeft haar verder fantastisch geholpen bij het toe-eigenen van de kinderen. Lees verder →

Minister bagatelliseert slechte positie niet-verzorgende ouder

Geplaatst op 29 januari 2016 door Monique

vader-kind Geachte minister van der Steur,

Wat een teleurstellende reactie stuurt u de Kamer naar aanleiding van mijn e-mail over het onderzoek naar de positie van de niet-verzorgende ouder in het omgangsrecht. U bewierookt vooral de inspanningen van de Staatssecretaris van VWS en uzelf rondom (het voorkomen van en beperken van schade bij kinderen door) vechtscheidingen. Dat is prachtig, maar u reageert niet op de zeer verontrustende uitkomst van het onderzoek, namelijk dat een ouder die bewust de omgang van het kind met de andere ouder frustreert, door de familierechter wordt beloond! Nota bene door de niet-verzorgende ouder, bijna altijd de vader, de omgang met zijn eigen kinderen te ontzeggen!

Uit het onderzoek komt ook naar voren dat de verzorgende ouder – in Nederland is dat meestal de moeder*) – geen strobreed in de weg wordt gelegd wanneer zij consequent de omgang frustreert. Zelfs als er een regeling door de rechter is vastgesteld. Inderdaad staan de rechter allerlei mogelijkheden ter beschikking om omgang af te dwingen, zoals u ook aangeeft in uw reactie. Echter in de praktijk legt de rechter zeer zelden een sanctie of boete op, ook dat blijkt uit het onderzoek. De familierechter meet met twee maten waardoor het voor de beslissing over een omgangsconflict nogal uitmaakt of je de vader of de moeder bent.

*) Na een scheiding woont ongeveer 75% van de kinderen bij de moeder, slechts 6% woont bij de vader, de overige 20% zijn co-ouder gezinnen (bron: ‘scheidingsonderzoekers Ed Spruijt en Helga Cosmos). De verzorgende ouder is dus bijna altijd de moeder, de niet-verzorgende of uitwonende ouder bijna altijd de vader. Uit het onderzoek waar het in dit stuk over gaat, komt expliciet naar voren dat in het bijzonder vaders een achtergestelde positie hebben in omgangskwesties.

Lees verder →

Ouderverstoting in 2016: wegkijken is geen optie meer!

Geplaatst op 8 januari 2016 door Monique

Het afgelopen jaar is het aantal vechtscheidingen wéér toegenomen. Daarmee zijn er ook weer meer kinderen bijgekomen die na een scheiding geen contact hebben met een van hun ouders. Dat is erg genoeg. Maar veel erger is dat de maatschappij het normaal lijkt te zijn gaan vinden als een van de ouders na een scheiding uit het leven van een kind verdwijnt. Dat is niet normaal, sterker nog het is volstrekt abnormaal, maar we lijken het met zijn allen gewoon te accepteren.

Laatst las ik een blog waarin de schrijfster naar aanleiding van een televisieprogramma geschrokken vaststelt dat de maatschappij het blijkbaar heel gemakkelijk accepteert als een van de ouders na een scheiding volledig uit beeld raakt. Die ouder, in het televisieprogramma is het de vader, wordt in een vrij uitvoerig gesprek met een meisje van 12 jaar compleet genegeerd. Als zij zegt dat ze geen contact heeft met haar vader wordt er verder niet meer naar hem gevraagd. Dit terwijl in het gesprek alle leden van het gezin waar het meisje nu woont uitgebreid aan bod komen, zelfs de ex-vriend van de moeder van het meisje die inmiddels niet meer bij hen woont. De (zeer ervaren) interviewer doet dit zeer waarschijnlijk niet bewust; maar des te duidelijker laat dit voorbeeld zien hoe gemakkelijk we accepteren dat een van de ouders na een scheiding gewoonweg niet meer lijkt te bestaan. Lees verder →

Kamercommissie vraagt minister om reactie op onderzoek ‘Positie niet-verzorgende ouder in omgangsrecht’

Geplaatst op 1 december 2015 door Monique

Als de verzorgende ouder na een scheiding het contact tussen het kind en de niet-verzorgende ouder maar flink blijft frustreren, ontzegt de rechter uiteindelijk de niet-verzorgende ouder ofwel de welwillende ouder de omgang met het kind! Dat is de conclusie van het afstudeeronderzoek De positie van de niet-verzorgende ouder in het omgangsrecht aan de Universiteit van Tilburg. In alle onderzochte gevallen was de vader de niet-verzorgende ouder. Vaders hebben bij conflicten over omgang een behoorlijk achtergestelde positie ten opzichte van moeders, zo blijkt uit het onderzoek. Moeder heeft de macht of de omgangsregeling wel of niet wordt nagekomen, ongeacht of er een uitspraak ligt van de rechter.

De uitkomsten van dit onderzoek bevestigen wat mijn man Frans en duizenden andere gescheiden vaders hebben ervaren in het familierecht. Mijn blog ‘Vader grote verliezer in omgangskwesties’ gaat daarover. Na een scheiding is het bijna altijd de vader die – na allerlei zenuwslopende trajecten bij de rechter, Raad vd Kinderbescherming en jeugdzorg – uiteindelijk het contact met zijn kind(eren) verliest. Want, zo blijkt uit het onderzoek, als moeder de omgang frustreert en er verder geen enkele reden is waarom vader geen contact met zijn kind(eren) zou mogen hebben, ontzegt de familierechter toch hem de omgang! Kinderen zien hun vader daarna vaak jaren niet meer en ze vervreemden van elkaar. Lees verder →

Ouderverstoting: onwetendheid is de vijand, kennis het wapen!

Geplaatst op 6 september 2015 door Monique

Ze voelen zich machteloos en zijn ten einde raad; niet in staat het tij te keren, terwijl het voor hun ogen gebeurt. Dit overkomt veel ouders die in een vechtscheiding zitten en het contact met hun kind(eren) dreigen te verliezen. Langzaam maar zeker worden ze door hun ex-partner op een subtiele, maar uiterst wrede manier buiten spel gezet en uit het leven van hun eigen kinderen gewerkt.

Het kind zelf wordt door de manipulatie van de ene ouder ‘partner in crime’ gemaakt en wil uiteindelijk niets meer met de andere ouder te maken hebben. De verstoten ouder krijgt nergens gehoor, niemand heeft begrip. Sterker nog, deze ouder wordt gezien als de ‘slechte’ ouder, want – zo wordt gedacht – als je eigen kinderen geen contact meer met je willen, dan moet er wel wat met je aan de hand zijn!

Ineens wil Tim (9 jaar) niet meer bij zijn vader logeren. Hij kan daar geen goede reden voor geven. Zijn moeder, bij wie hij sinds de scheiding woont, beweert dat zij Tim stimuleert om wel te gaan, maar hij wil het gewoon zelf niet zegt ze.

Kinderen houden onvoorwaardelijk van hun ouders en hun loyaliteit gaat ver. Na een scheiding wil een kind dan ook maar een ding: zich vrij voelen om onbelemmerd contact te hebben met beide ouders. Dat is normaal en van nature ingegeven; kinderen hebben beide ouders hard nodig om zich gezond en evenwichtig te kunnen ontwikkelen. Lees verder →

Internationale dag bewustwording ouderverstoting

Geplaatst op 25 april 2015 door Monique

Vandaag wordt er wereldwijd aandacht gevraagd voor ouderverstoting/PAS. Door deze vorm van emotionele kindermishandeling verliezen per jaar – alleen al in Nederland – duizenden kinderen na een scheiding het contact met een van de ouders, heel vaak is dat de vader.

De hulpverlening en het rechtsysteem in Nederland (en België) falen bij het stoppen van vechtscheidingen en ouderverstoting/PAS. Scheidingskinderen die slachtoffer zijn van ouderverstoting ondervinden daar vaak de rest van hun leven de ernstige gevolgen van.

Lees meer over ouderverstoting/PAS en hoe vechtscheidende ouders een kind geestelijk kapot maken.

Lees hoe de familierechter het verschil kan maken bij (het stoppen van) ouderverstoting/PAS.

Hier vind je links naar meer informatie over ouderverstoting/PAS.

Hier vind je boeken over ouderverstoting/PAS.

SNOEPreis: over een vechtscheiding en de gevolgen voor kinderen

Geplaatst op 12 maart 2015 door Monique

De vader van de tienjarige Boris is een klootzak, een flessentrekker, een halve moordenaar en een gehaaide manipulator die eropuit is zijn moeder het gekkenhuis in te krijgen. Volgens zijn moeder dan. Om dit te voorkomen neemt zij haar zoon mee naar Spanje. Maar wat begint als een spannend avontuur, blijkt al snel een onbezonnen vlucht, zonder doel en zonder geld. Boris zoekt houvast in wilde fantasieën en dagdromen, en ontwikkelt een hallucinante verslaving aan snoep en chocola. Uiteindelijk stort zijn moeder in en kan een confrontatie niet uitblijven. Lees verder →

De gevolgen van valse aangifte

Categoriearchief: Ouderverstoting